بخش اول: در این بخش نتایج کاربرد روش های RBF-PLS، SVD، MCR-ALS و RAFA برای اهداف تعیین کمی همزمان مقادیر کم Ca2+ وMg2+ و همچنین یک مطالعه اکتشافی براساس تشکیل کمپلکس های رنگی آنها با کالماگیت به کمک اسپکتروفتومتری UV-Vis توصیف شده است. عملکرد تجزیه ای RBF-PLS با مدل PRM مقایسه شد. پروفایل های غلظتی و طیفی با استفاده از MCR-ALS بدست آمدند. ثابت های پایداری کمپلکس ها با استفاده از RAFA استخراج شدند. سرانجام، مدل RBF-PLS برای تعیین کمی Ca2+ و Mg2+در نمونه های حقیقی مختلف مورد استفاده قرار گرفت. بخش دوم: در این بخش روش شبکه تابع پایه شعاعی-ژنتیک الگوریتم فضای کامل (wsGA-RBFN) برای تعیین کمی همزمانZn2+ ، Fe2+، Co2+ و Cu2+ براساس تشکیل کمپلکس های رنگی آنها با متیل تیمول بلو به کمک اسپکتروفتومتری UV-Vis به کار گرفته شد. در این روش مراکز انتخاب شده دقیقا از سطرهای ماتریس مستقل نیستند، بلکه می توانند از کل فضای نمونه ها انتخاب شوند. ابتدا شرایط بهینه انتخاب شد. سپس یک مطالعه اکتشافی از سیستم های تشکیل کمپلکس توسط رویکردهای SVD، EFA، MCR-AL و RAFAانجام گرفت. سرانجام، مدلwsGA-RBFN به طور موفقیت آمیزی برای تعیین کمی همزمانZn2+ ، Fe2+، Co2+ و Cu2+ در نمونه های حقیقی مختلف مورد استفاده قرار گرفت. بخش سوم: در این بخش در ادامه مطالعه قبلی، یک توصیف با جزئیات بیشتر از سیستم های تشکیل کمپلکسZn2+ ، Fe2+، Co2+ و Cu2+ با معرف متیل تیمول بلو توسط محاسبات نظریه تابعی چگالی/ نظریه تابعی چگالی وابسته به زمان (DFT/TD-DFT) جهت شناسایی طبیعت هندسه های ساختاری آنها در فاز محلول انجام شد. بدین منظور ساختارهای فرضیه ای مولکولی برای اجزاء مختلف کمپلکس برا اساس موضع های مطلوب شامل شده در واکنشهای تشکیل کمپلکس، حالت پروتونه گروههای عاملی مختلف متیل تیمول بلو و سرانجام محیط اطراف یون فلزی پیشنهاد شد. ترکیب داده های تجربی از اسپکتروفتومتری UV-Vis و محاسبات تئوری با استفاده از DFT/TD-DFT برای تعیین باندهای UV-Vis اجزاء مختلف کمپلکس به کار گرفته شد بخش چهارم: در این بخش از تجزیه و تحلیل مجموعه داده بدست آمده توسط روش نسبت مولی برای سیستم تشکیل کمپلکس Cu2+ با فاموتیدین توسط رویکردهای مختلف کمومتری یک روش رنگ سنجی ساده، حساس و کارا برای تعیین کمی مس Cu2+ با هدف بهبود حساسیت تشخیص با روش اسپکتروفتومتری UV-Vis براساس تجمع نانوذرات طلا پیشنهاد شد. حساسیت تشخیص بدست آمده توسط روش پیشنهادی حدود 100 برابر در مقایسه با روش اسپکتروفتومتری افزایش یافت.
