رزگار احمدی

در این پروژه با استفاده از یک روش هیدروترمال یک مرحله‌ای نانو مکعب‌های آبی پروس با موفقیت سنتز گردید. بررسی‌های الکتروشیمیایی به خوبی نشان دادند که نانومکعب‌های آبی پروس دارای فعالیت الکتروکاتالیستی کمی برای واکنش آزدسازی اکسیژن می‌باشد. سپس آنالوگ‌های آبی پروس با روش هم رسوبی سنتز شدند. تصاویر به دست آمده از میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که نانو مکعب‌های PBA سنتز شده به صورت ساختار مکعب مانند تجمع یافته-اند. نتایج بیانگر تأثیر نوع نمک کبالت و سورفکتانت به کار رفته در سنتز در اندازه ذرات مکعبی بود و نمک کبالت نیترات و سورفکتانت سدیم سیترات باعث سنتز مکعب‌های با اندازه تقریبی 65 نانومتر شدند. همچنین با فسفر دار کردن آنالوگ‌های آبی پروس فعالیت الکتروکاتالیستی ذرات برای واکنش آزادسازی اکسیژن و هیدروژن بهبود یافت و در طی فرایند فسفردار کردن ساختار نانومکعب ها به ساختار شبه کروی تغییر پیدا می کرد. در هر مرحله از فرآیند‌های سنتزی ساختار و مورفولوژی آبی پروس و آنالوگ‌های آن با استفاده از تکنیک‌های طیف سنجی پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی، رامان و FT-IR مورد مطالعه قرار گرفتند و نتایج به خوبی تشکیل PB و CoFe-PBA را مورد تائید قرار می دادند. همچنین با قرادادن بستر گرافن اکسید سعی براین بود که فعالیت الکتروکاتالیستی نانو مکعب‌های آبی پروس بهتر شود اما نتایج نشان داده شده به وسیله روش‌های الکتروشیمیایی مثل ولتاموگرام‌های پیمایش خطی، مشخص شد که بستر تاثیری بر روی فعالیت الکتروکاتالیستی نداشت.