1403/02/16
پرهام مرادی دولت آبادی

پرهام مرادی دولت آبادی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 654
دانشکده: دانشکده مهندسی
نشانی: دانشگاه کردستان، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی کامپیوتر
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
سیتم های توصیه گر مبتنی بر اعتماد با استفاده از راهکارهای تجزیه ماتریسی و الگوریتم های فرا ابتکاری
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
سیستم های توصیه گر، پالایش گروهی، شروع سرد، پراکندگی داده، تجزیه ماتریس، ژنتیک، کلونی مورچه ها.
سال 1397
پژوهشگران هاشم پروین(دانشجو)، پرهام مرادی دولت آبادی(استاد راهنما)، شاهرخ اسمعیلی(استاد مشاور)

چکیده

سیستم های توصیه گر یکی از موفق ترین ابزارها برای مقابله با سرریز داده ها شناخته می شوند که روزبه روز استفاده از آن ها گسترده تر می شود. این سیستم ها یک نوع ویژه از سیستم های پالایش اطلاعات هستند که آیتم ها را بر اساس جذابیت آن ها برای کاربر از یک مجموعه بزرگ از آیتم ها پالایش می کنند. این سیستم ها سعی دارند، بر اساس عملکرد، سلیقه های شخصی، رفتارهای کاربر و بسته به زمینه ای که در آن مورد استفاده قرار می گیرند به هر کاربر پیشنهادهایی را ارائه دهند که با تمایلات شخصی وی تطابق داشته و کاربر را در فرایند تصمیم گیری یاری نمایند. سیستم های توصیه گر پالایش گروهی یکی از پرکاربردترین و مؤثرترین روش های توصیه محسوب می شوند که با بررسی انتخاب های کاربران در گذشته، الگوهایی را در داده ها پیدا می کنند که با توجه به آن الگوهای رفتاری برای هر کاربر توصیه مناسب را ارائه می دهند. روش های مبتنی بر پالایش گروهی معمولاً از سه مشکل اصلی رنج می برند که شامل: شروع سرد، پراکندگی داده ها و مقیاس پذیری کم می باشند. در راستای برطرف نمودن چالش های گفته شده، این پایان نامه، دو روش جدید مبتنی بر تجزیه نامنفی ماتریس و اطلاعات اعتماد کاربران در شبکه های اجتماعی، ارائه می شود. چون روش تجزیه نامنفی ماتریس یکی از کاراترین روش های مبتنی بر مدل برای سیستم های توصیه پالایش گروهی است، لذا از اطلاعات اعتماد و عدم اعتماد بین کاربران برای کمک به تجزیه درست و دقیق ماتریس رتبه بندی، استفاده می کنیم تا رتبه های نامشخص برای کاربران و آیتم هایی که شروع سرد دارند با دقت مناسبی پیش بینی شود و در برخورد با داده های پراکنده، بتوان با دقت مناسبی سلیقه کاربر هدف را تخمین زد. همچنین برای افزایش مقیاس پذیری و کاهش پیچیدگی الگوریتم ها از روش های بهینه سازی کارآمد برای حل تابع هدف نهایی استفاده می شود. بعلاوه، سیستم های توصیه گر به دلیل پویا بودن محیط و افزایش سریع اطلاعات، روزبه روز فضای مسئله آن ها بزرگ تر می شود، لذا الگوریتم های دقیق (ریاضی) در حالات مختلفی نمی توانند جواب بهینه را تولید کنند و دنبال کردن جواب دقیق در اکثر مواقع خیلی سخت و پرهزینه است. بعلاوه، در اکثر موارد جواب تقریبی و نزدیک به جواب واقعی، می تواند برای ما رضایت بخش باشد. بنابرین، دو روش پیشنهادی جدید مبتنی بر الگوریتم های فراابتکاری ارائه می شود که