در دهههای اخیر، دستیابی به تولید ناخالص داخلی بالا از مهمترین اهداف کشورهای توسعهیافته و درحالتوسعه بوده است. از آنجا که تولید ناخالص داخلی بر ابعادی همچون رفاه، تورم و بیکاری اثرگذار است، شناسایی عوامل مؤثر بر آن اهمیت ویژهای دارد. یکی از این عوامل، تصادفات جادهای است که بهعنوان چالشی جدی برای توسعه پایدار، علاوه بر پیامدهای انسانی، تهدیدی جدی برای سرمایه اقتصادی جوامع محسوب میشود. این پدیده میتواند با کاهش بهرهوری نیروی کار، افزایش هزینههای درمانی و بیمهای و ایجاد اختلال در زنجیره تأمین، اثرات منفی قابلتوجهی بر اقتصاد داشته باشد. پژوهش حاضر با استفاده از روش گشتاور تعمیم یافته و دادههای تابلویی، به بررسی اثر تصادفات جادهای بر تولید ناخالص داخلی ۳۱ استان ایران طی سالهای ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۲ پرداخته است. نتایج نشان میدهد که تصادفات جادهای اثری منفی و معنادار بر تولید ناخالص داخلی دارند. همچنین ضریب خسارت پرداختی بیمه، نرخ بیکاری و نرخ رشد مسافران تأثیر منفی و معنادار، در حالیکه ضریب نفوذ بیمه و نرخ رشد وسایل نقلیه اثری مثبت و معنادار بر تولید ناخالص داخلی برجای گذاشتهاند. بهطور خاص، مرگومیر ناشی از تصادفات جادهای علاوه بر کاهش سرمایه انسانی و بهرهوری، موجب افزایش هزینههای غیرمولد و کاهش منابع مالی بخشهای مولد میشود و در نهایت رشد اقتصادی را محدود میسازد. بر این اساس، پیشنهاد میشود سیاستگذاران با شناسایی دقیق نقاط پرتصادف و اجرای طرحهای اصلاحی و پیشگیرانه، در جهت کاهش پیامدهای منفی تصادفات بر اقتصاد استانها اقدام کنند.
