رساله حاضر در صدد است با رویکردِ پست مُدرنیستی به مطالعۀ ساخت و تحققِ لذت ها، هویت ها و معناها به میانجیِ مصرفِ نشانه ها در گستره های عمومیِ شهر سنندج از منظرِ جوانان بپردزاد. در یکی دو دهۀ اخیر یک سری از نشانه ها شامل: ویترین ها، بنرها، تابلوها و پوسترها در اشکال و ابعاد گوناگون و جدید در شهرِ سنندج ایجاد و ساخته شده اند و متلون شدنِ فضاهای عمومی شهر را باعث شده اند و همچنین دگردیسی های در شکلِ اجتماعی رفتار و فعالیت های مصرفِ شهروندان (عمدتاً جوانان) شهر مشاهده می شود. بر این اساس درک و تفسیرِ جوانان از مصرفِ نشانه ها از هر نظر از اهمیتِ بسیاری برخوردار است. روش شناسی مطالعۀ حاضر بر مبنای سنتِ کیفی پژوهش است. بر مبنای نمونه گیری کیفی با 30 نفر مصاحبه به عمل آمد. بر اساس روشِ اتنوگرافی داده های مشاهده ای، مصاحبه ای و تصویری گردآوری شدند. سپس داده ها و یافته ها بر مبنای روش های تحلیلِ تماتیک و نظریۀ زمینه ای تحلیل و تفسیر شدند. از بررسی و تحلیل داده های گردآوری شده، به ترتیب 35 مفهوم اولیه و 18 مقولۀ اولیه، هشت مقولۀ اصلی، سه مقولۀ اصلی نهایی و یک مقولۀ دو وجهی هسته انتزاع و استخراج شدند. مقوله های اصلی عبارتند از: تنهایی، انتخاب، لذت یابی، هویت یابی، تبلیغات، تحریک، دغدغه سازی و سلیقه سازی، مقوله های اصلی نهایی شامل: بسترِ اجتماعی، معناسازی و سلیقه سازی و مقولۀ هسته نیز عبارت است از مصرفِ نشانه ها به منزلۀ مقاومت ـ ادغام. یافته های این مطالعه نشان داده است که جوانان درک و تفسیری دوگانه از مصرفِ نشانه ها دارند که در قالبِ مقولۀ دو وجهی "مقاومت ـ ادغام" مطرح است. یعنی از یک طرف بیانگرِ مقاومت در برابر معناها و رمزگان اجتماعی رسمی و یا نیروهای جانکاه و سهمگین اجتماعی و از طرفی دیگر نشانگرِ ادغام شدن در معناها و رمزگانِ اجتماعی نوینی است که توسط و با مصرف و رمزگشایی از نشانه هایِ رمزگذاری شده خلق و ساخته می شوند.
