سبک زندگی از جمله مفاهیم مدرن به شمار می آید که در سده ی گذشته و به ویژه پس از جنگ دوم جهانی مورد توجه ویژه قرار گرفت. این اصطلاح محصول جهان مدرن است که در آن با تضعیف متغیرهای ساختاری نظیر طبقه ی اجتماعی، انتخاب ها و رفتارهای ذوقی و فردی مبنای شکل گیری هویت و هستی فرد قرار می گیرند. در دوره ی اخیر به واسطه ی اهمیت بیش از پیش «خود» و ظهور جامعه ی مصرفی قدرت انتخاب و کنش گری افزایش یافته و تنوع در سبک های زندگی به امری فراگیر تبدیل گشته است. جامعه ی مصرفی در ایران نیز در حال گسترش است و اهمیت مصرف و انتخاب سبک های زندگی مختلف به ویژه در میان جوانان قابل توجه است. جوانان، به صورت فعال در حال شکل دادن به سبک های زندگی جدید برای خویش هستند و از سبک های زندگی موجود و سنتی پیروی نمی کنند. نکته ی مهم آن است که به دلیل کلیت و جامعیت مفهوم سبک زندگی، با شناخت آن می توان از نگرش ها، هنجارها و ارزش های پنهان که در ذهن، باور و کردارهای جوانان وجود دارد اطلاع یافت. این رساله نیز با اتخاذ رویکردی جامعه شناختی، به بررسی سبک های زندگی و سنخ شناسی آن-ها می پردازد. در بخش نظری، با استفاده از آرای اندیشمندان مختلف در حوزه ی مصرف و سبک زندگی چارچوبی مفهومی تنظیم شده است. روش کار به صورت کیفی (نظریه ی مبنایی) است، و داده های میدانی با استفاده از تکنیک مصاحبه عمیق در بین 25 نفر از جوانان پسر 18 تا 29 سال شهر مهاباد گردآوری شده اند. بر مبنای یافته های تحقیق می توان بر اهمیت فراوان مصرف و انتخاب های ذوقی و به طور کلی، سبک زندگی در شکل دادن به هویت اجتماعی و ایجاد تمایز اجتماعی تأکید نهاد. هم چنین، تنوع سبک های زندگی در بین جوانان وجود دارد و سنخ شناسی شش سبک زندگی سنتی، مدرن، علمی، ورزشی، شادزیست و ترکیبی (محلی- جهانی)، گواه این مدعا و عاملیت و کنش گری جوانان است.
