عثمان عزیزی

چکیده سابقه و هدف: در مطالعات پیشین در جیره های کم پروتئین، عمدتاً از منابع خالص متیونین یا منابع توأم لیزین و متیونین استفاده شده و در مطالعات محدودی از منبع خالص لیزین محافظت شده جهت متعادل کردن نسبت لیزین به متیونین استفاده شده است. به نظر می رسد که بررسی اثر استفاده انفرادی و هم زمان اسیدهای آمینه محافظت شده لیزین و متیونین در جیره های کم پروتئین برای دست یابی به حداکثر عملکرد خصوصاً در اوایل دوره شیردهی مفید باشد. بنابراین هدف از این مطالعه، بررسی اثر کاهش سطح پروتئین جیره و استفاده انفرادی و هم زمان از اسیدهای آمینه محافظت شده لیزین و متیونین بر تولید و ترکیبات شیر و غلظت متابولیت های شیمیایی خون گاوهای شیرده هلشتاین در اوایل دوره شیردهی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه از 8 رأس گاو شیرده هلشتاین با میانگین روزهای شیردهی 37±89 روز در قالب طرح تکرار در زمان در دو دوره سه هفته ای (17 روز عادت دهی و 4 روز نمونه گیری) استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه فرموله شده با 8/17 درصد پروتئین خام، 2) جیره فرموله شده با 5/16 درصد پروتئین خام به علاوه 6 گرم در روز لیزین محافظت شده ، 3) جیره فرموله شده با 5/16 درصد پروتئین خام همراه با 13 گرم در روز متیونین محافظت شده ، 4) جیره فرموله شده با 5/16 درصد پروتئین خام همراه با 6 گرم لیزین و 13 گرم متیونین محافظت شده از تجزیه شکمبه ای بودند. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که ماده خشک مصرفی، درصد چربی و پروتئین شیر، نسبت مولی اسیدهای چرب فرار، pH مایع شکمبه و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0P). اما در مقایسات مستقل بین تیمار لیزین و متیونین محافظت شده در تولید شیر و بازدهی خوراک مصرفی اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0P) غلظت نیتروژن اوره ای شیر نسبت به گروه شاهد شد (به ترتیب 36/12، 74/12، 12/13، نسبت به 37/15). افز