عثمان عزیزی

هدف از این مطالعه بررسی اثر روش های مختلف فراوری بر فراسنجه های تجزیه پذیری پوسته خارجی برنج بود. به این منظور از تکنیک کیسه های نایلونی با استفاده از دو راس گاو دارای کانوالی شکمبه ای استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: شاهد )بدون افزودنی؛ یک لیتر آب + یک کیلو گرم پوسته خارجی برنج(، سود 2 در صد )یک لیتر محلول 2درصد سود+ یک کیلو گرم پوسته خارجی برنج(، سود 4 در صد )یک لیتر محلول 4 درصد سود+ یک کیلو گرم پوسته خارجی برنج(، هیدروکسید کلسیم 2 درصد )یک لیتر محلول 2 درصد کلسیم هیدروکسید+ یک کیلو گرم پوسته خارجی برنج(، هیدروکسید کلسیم 4 درصد )یک لیتر محلول 4 درصد کلسیم هیدروکسید+ یک کیلو گرم پوسته خارجی برنج(، اوره 2 در صد )یک لیتر محلول 2 درصد اوره+ یک کیلو گرم پوسته خارجی برنج(، اوره 4 درصد )یک لیتر محلول 4 درصد اوره+ یک کیلو گرم پوسته خارجی برنج(، مالس 2 درصد )یک لیتر محلول 2 درصد مالس+ یک کیلو گرم پوسته خارجی برنج(، مالس 4 درصد )یک لیتر محلول 4 درصد مالس+ یک کیلو گرم پوسته خارجی برنج(، گاز انیدرید سولفور )40 گرم گوگرد به ازای هر کیلو گرم پوسته خارجی برنج در یک محفظه بسته سوزانیده شد و به مدت 5 ساعت در همان حالت باقی ماند( بودند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در بین روشهای مختلف فرآوری شیمیایی استفاده شده در این مطالعه باالترین مقدار بخش سریع التجزیه در تیمار مالس 4 ،%بیشترین مقدار بخش کند تجزیه در هیدروکسید کلسیم %4 و کمترین مقدار در مالس 2 %مشاهده گردید. همچنین بیشترین مقدار ثابت نرخ تجزیه پذیری در تیمار شاهد بود. باالترین میزان پتانسیل تجزیه پذیری موثر )PD )در پوسته فراوری شده با گاز اندرید سولفور و هیدروکسید کلسیم و سدیم 4 %مشاهده شد اما اختالف بین تیمارهای آزمایشی در میزان تجزیه پذیری موثر )ED )نسبت به تیمار شاهد بسیار ناچیز بود.