ژوهش حاضر باهدف واکاوی تجربه راهبران آموزشی از اجرای الگوهای نظارت آموزشی معلم-محور در مدارس ابتدایی انجام گرفت. این پژوهش به شیوه کیفی و با رویکرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد انجام شد. مشارکت کنندگان بالقوه شامل راهبران آموزشی استان آذربایجان غربی بود که با روش نمونه گیری هدفمند تا رسیدن به نقطه اشباع نظری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از یک پروتکل مصاحبه نیمه ساختمند جمع آوری گردید. محاسبه اﻋﺘﺒﺎر و روایﯽ داده ها با استفاده از دو روش ﺑﺎزﺑﯿﻨﯽ مشارکت کنندگان و ﻣﺮور ﺧﺒﺮﮔﺎن ﻏﯿـﺮ شرکت کننده در ﭘﮋوﻫﺶ انجام گرفت. داده ها پس از پیاده سازی به شکل استقرایی و با شیوه ی کدگذاری نظری ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪﻧﺪ. یافته های به دست آمده از واکاوی تجربه راهبران در چهار مقوله 1) محیط نظارتی رابطه مدار و اعتماد محور 2) نظارت مبتنی بر بهبود تدریس 3) نظارت مبتنی بر کاراندیشی 4) نظارت مبتنی بر خودتاملی و همچنین چالش های تجربه راهبران در پنج مقوله 1) افق دید متفاوت معلمان و راهبران 2) ضعف دانش و مهارت تدریس معلمان 3) جامعه شناسی محیط نظارت 4) قضاوت و ارزیابی چندجانبه 5) فقدان دانش و مهارت برنامه ریزی درسی دسته بندی شد. واکاوی تجربه راهبران آموزشی از اجرای الگوی نظارت و راهنمایی کلاس درس محور نشان داد که در این الگو، راهبران آموزشی از ارتباط با معلمان تأثیر می پذیرند و قادرند تأثیرات مختلفی نیز بر آنها داشته باشند. براین اساس می توان از تجارب آنان جهت حل مسائل و مشکلات معلمان و خود راهبران آموزشی بهره گرفت.
