کیفیت تدریس از عوامل اصلی و تعیین کننده در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. ولی نیروی آموزش دهنده در بسیاری از کشورها فاقد مهارت های تعیین شده است. در نتیجه معلمان این کشورها نیز از آمادگی های علمی لازم برخوردار نخواند بود (لاکهید و ورسپور، 1371،ص147). لاکهید و ورسپور (1989) اشاره می کنند که برای پرهیز از تربیت معلمانی که از نظر مهارت ها و تعهد حرفه ای آنها کارا نباشد ضرورت دارد در جهت سه مورد زیر سیاست هایی اتخاذ شود: 1)بهبود دانش معلمان 2)افزایش مهارت های تدریس معلمان موجود 3)ارتقاء انگیزه معلمی. اصل ششم از " توصیه هایی در ارتباط با پایگاه معلمان " که بوسیله یونسکو تهیه شده است، می گوید:" تدریس باید به عنوان یک حرفه از انواع خدمات عمومی به شمار آید، و از معلمان دانش کارشناسی و مهارت های تخصصی طلب کند که این گونه دانش و مهارت را طی تحصیلات عمیق و مستمر کسب کنند و کیفیت آن را همواره حفظ نمایند "( هلک، 1371، ص227). بر اساس سخن فیلیپ.اچ.کومبز (1985) کیفیت آموزش و میزان یادگیری دانش آموزان تا حدود زیادی به صلاحیت و شخصیت معلم بستگی دارد.
