این پژوهش با هدف مطالعۀ روایتهای مدیران مدارس مقطع متوسطه از اخلاق حرفهای در مدیریت مدارس انجام گردید. رویکرد پژوهش تفسیری و کیفی است که با راهبرد روایتنگاری و خردهراهبرد پیشروایت انجام گردید. میدان تحقیق کشور عراق و مشارکتکنندگان بالقوه تمامی مدیران مدارس متوسطه در شهر کربلای معلّی بودند که 15 نفر از آنان بهصورت هدفمند (ناهمگن) انتخاب و با استفاده از یک پروتکل مصاحبه عمیق و روایتی دعوت به مشارکت شدند. دادهها بهدستآمده با استفاده از روش شبکۀ مضامین تحلیل گردیدند. نتایج نشان داد که 4 فرا روایت تحت عناوین (فضیلت-محوری، دین-محوری، سازمان-محوری و مردم-محوری) از اخلاق حرفهای در مدیریت مدارس قابل احصا بود. با وجود گوناگونی فراروایتها، توجه به اخلاق حرفهای بر زندگی شغلی و زیست فردی- حرفهای و بر روابط مدیران با دیگران اثرگذار بوده و تعهد، روابط حسنه و تعالی را در آنان پرورش داده است. همچنین تاکید آنان را بر راهبردهای قانونگرایی، مشارکتگرایی و افزایش بهرهوری بیشتر کرده اند و پیامدهای آموزشی، سازمانی، اجتماعی و حتی فردی در مدیریت آنان بر مدرسه داشته است.