حلی در اصطلاح سنگ و فلزات ساخته شده ای است که با آنها آرایش صورت می گیرد. زکات حلی یکی از مباحث مهم فقه الزکاه است که علما بر وجوب و عدم وجوب آن خصوصا نسبت به زیور آلات زنان اختلاف دارند. فقهای مذاهب اربعه دیدگاههای خود را با توجه به آیات قرآن و احادیث نبوی بیان می کنند. حنفیه به وجوب زکات زیور آلات قائل هستند مادام که به حد نصاب برسد. اما شافعی، حنبلی و مالکی قائل به عدم وجوب زکات زیورآلات هستند. البته برای عدم تعلق زکات به زیورآلات شروطی را در نظر گرفته اند. 1- زیورآلات مباح باشد. 2-برای پوشیدن باشد. 3-استفاده از آنها در حد متعارف باشد. اعتقاد به عدم وجوب زکات در حلی با توجه به اینکه زکات یکی از فرائض و ارکان پنج گانه اسلام است آثار مهمی در پی خواهد داشت و لازم است حد نصاب آن تعیین شود. با توجه به اینکه امروزه عصر تجملات و زینت های گوناگون است نیاز مبرم به تحقیق در این مسئله را می طلبد. در تحقیق حاضر با جمع آوری مطالب به شیوه ی کتابخانه ای و با استفاه از روش توصسفی - تحلیلی نتایج مهمی حاصل شده است که می توان به این موارد اشاره کرد. الف) بر اساس قول جمهور علم حلی شامل همه ی زیورآلات از جنس طلا نقره و سنگهای قیمتی است. اما حلی ای که مشمول زکات می شود شامل زیورآلات زنان و صرفا از جنس طلا و نقره ی آن می باشد. ب) اکثر علما، زکات زیورآلات حرام را واجب می دانند اما در مورد زکات مکروه اختلاف نظر دارند. در نهایت برای رعایت جانب احتیاط چنین تشخیص داده شد که در حلی حد نصاب زکات نقدین طبق شروظ شرعی پرداخت گردد. این امر با مقاصد شرعی مطابقت بیشتری دارد.
