مقدمه: جرم شهری به فعالیتهای جنایی اطلاق میشود که در مناطق شهری واقع میشود. ویژگیهای محیطی یک مکان میتواند بر احتمال شناسایی مجرمان و وقوع جرم سرقت تأثیرگذار باشد. شهر سنندج بهعنوان مرکز استان کردستان و با توجه به بافت چهارگانهاش، بستر مناسبی برای وقوع جرم سرقت فراهم نموده است. روش تحقیق: روش پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ رویکرد، ترکیبی (کمی-کیفی) است. این پژوهش به شناسایی عوامل مؤثر بر میزان جرمخیزی در بافتهای مختلف شهر سنندج میپردازد. در بخش کمی تحقیق، از تحلیلهای فضایی و نقشههای پراکندگی جرم با استفاده از نرمافزارهای ArcGIS و Depthmap بهرهگیری شده که شامل تحلیل دادههای آماری در SPSS و اطلاعات بهدستآمده از سیستمهای اطلاعات جغرافیایی (GIS) بهمنظور بررسی الگوهای وقوع جرم است. در بخش کیفی نیز، با انجام 30 مصاحبه نیمهساختاریافته با زندانیان، نظرات آنها درباره علل وقوع سرقت در مناطق مختلف شهر سنندج مورد بررسی قرار گرفت. نتایج و بحث: پژوهش نشان میدهد که تأثیر ساختار فضایی و عوامل اجتماعی-اقتصادی بهطور قابلتوجهی بر وقوع سرقت در محلات سنندج مشهود است. محلاتی با دسترسی و تردد بالا، نظیر شالمان و سیروس، با افزایش ریسک سرقت مرتبطند، درحالیکه مناطقی مانند قطارچیان که دارای مدیریت بهتر و ساختار منسجمتری هستند، کمتر در معرض این خطر قرار دارند. نتیجهگیری: این یافتهها بهوضوح بر اهمیت توجه به طراحی فضایی و ارتقای شرایط اقتصادی-اجتماعی بهمنظور کاهش جرایم تأکید دارند؛ بنابراین، ضرورت دارد که سیاستگذاران به بهبود ساختار فضایی و وضعیت اقتصادی-اجتماعی مناطق جرمخیز اهتمام ویژهای داشته باشند.
