هدف اصلی پژوهش حاضر، مطالعه وضعیت آموزش مهارت های اساسی در هنرستان های فنی و حرفه ای شهر سنندج می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر رویکرد جزو پژوهشهای کمی و پژوهشی توصیفی از نوع پیمایشی(زمینه یابی) محسوب می گردد. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران، مربیان (هنر آموزان، استادکاران و سرپرست کارگاه) و هنرجویان هنرستان های فنی و حرفه ای شهر سنندج بود که از میان هنرجویان 323 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی و از میان مدیران و مربیان هنرستانها 74 نفر به طور سرشماری به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد شده با 32 گویه در مقیاس پنج درجه ی لیکرت بهره گرفته شد. برای تحلیل یافته ها نیز علاوه بر آماره های توصیفی از آزمون تی تک نمونه ای، تی برای دو گروه همبسته و تحلیل عامل تأییدی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که علیرغم با اهمیت دانستن آموزش مهارتهای اساسی، میزان اهتمام هنرستان های فنی و حرفه ای به آموزش این مهارت ها، در سطح پایینی ارزیابی می شود. براین اساس، نتایج حاصل از مقایسه وضع موجود و مطلوب در آموزش این مهارتها، شکاف معنی داری را میان وضعیت موجود و مطلوب در آموزش مهارتهای اساسی در هنرستانهای فنی و حرفه ای نشان می دهد. همچنین نتایج پژوهش نشان می دهد که در هنرستان های فنی و حرفه ای به آموزش مسؤلیت پذیری، کارگروهی و توانایی سازگاری و انعطاف پذیری بیش از سایر ابعاد اولویت داده می شود.
