نعمت اله عزیزی

هدف این پژوهش بررسی راهکارهای بین المللی شدن برنامه های آموزشی در حوزه فنی- مهندسی و همچنین بررسی موانع احتمالی در این مسیر است. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید هیأت علمی گروه های دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه های شهر سنندج (اعم از دانشگاه کردستان، دانشگاه پیام نور، دانشگاه آزاد، دانشگاه علوم تحقیقات سنندج و دانشگاه علمی کاربردی)، که در سال تحصیلی91-92 مشغول به تدریس و آموزش هستند. 70 نفر از این تعداد به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. روش پژوهش در این تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی است. ابزار جمع آوری داده ها شامل یک پرسشنامه است که بر مبنای طیف لیکرت و بر اساس مؤلفه های اصلی پژوهش، یعنی موانع و راهکارهای احتمالی بین المللی شدن برنامه های آموزشی(برنامه های درسی، محیط آموزشی و ...)، طراحی شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های t تک نمونه ای، t مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون فریدمن استفاده شد است. بر اساس نتایج تحلیل داده ها، می توان گفت که بین نظرهای اعضای هیئت علمی به تفکیک جنسیت آنها در خصوص موانع بین المللی کردن آموزشها تفاوت معناداری وجود ندارد. بین نظرهای اعضای هیئت علمی به تفکیک گروه آموزشی آنها در خصوص موانع بین المللی کردن، تفاوت وجود دارد. همچنین نظرات اعضای هیات علمی با مرتبه های دانشگاهی مختلف در مورد تاثیر راهبرد سیاسی بر بین المللی شدن دانشگاه هادر حوزه فنی-مهندسی معنی دار نبود در حالی که این تفاوت برای راهبردهای ارتباطی، خدماتی و دانشگاهی معنی دار بود