ناصر یوسفی

تداخل مطالبات شغلی و مسئولیت‌های خانگی اغلب منجر به افزایش آسیب‌پذیری زنان متأهل شاغل در برابر فرسودگی زناشویی می‌شود. این پژوهش با هدف پیش‌بینی فرسودگی زناشویی بر اساس تعارض کار-خانواده، با نقش میانجی‌گری تنیدگی روانشناختی و نقش تعدیل‌گری تاب‌آوری انجام شد. مطالعه حاضر، از نوع همبستگی و مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساختاری بود و جامعه آماری آن را تمامی زنان متأهل شاغل در ادارات شهر سنندج در سال ۱۴۰۳ تشکیل می‌داد. به این منظور، ۲۹۰ نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و داده‌ها با استفاده از مقیاس تاب‌آوری Connor-Davidson (2003)، پرسش‌نامه تعارض کار-خانواده Carlson et al (2000)، پرسش‌نامه استاندارد فرسودگی زناشویی Pines (1996) و پرسش‌نامه استرس ادراک‌شده Cohen et al., (1983) جمع‌آوری شدند. نتایج تحلیل داده‌ها با نرم‌افزارهای Amos نسخه ۲۴ و SPSS نسخه ۲۶ نشان داد که تعارض کار-خانواده بر فرسودگی زناشویی (0001/0P<، 382/0 β=) و تنیدگی روانشناختی (001/0P<، 406/0 β=) زنان متأهل شاغل، اثر مثبت و معناداری دارد. همچنین، تنیدگی روانشناختی بر فرسودگی زناشویی (001/0P<، 494/0 β=) اثر مثبت و معنادار نشان داد. اثر غیرمستقیم تعارض کار-خانواده بر فرسودگی زناشویی با نقش میانجی‌گری تنیدگی روانشناختی معنادار بود ( 05/0 > p و 189/0 =β)، اما نقش تعدیل‌گری تاب‌آوری در این روابط معنادار نبود (05/0