هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دو رویکرد مشاوره گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهدو مشاوره گروهی راه حل مدار بر عملکرد خانواده های در آستانه طلاق بود. در این پژوهش روش مداخله ای نیمه آزمایشی با استفاده از دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل انجام شد.جامعه آماری شامل کلیه زوجین دارای تعارض زناشویی و مشکلات سازگاری، که به مراکز مشاوره شهر اصفهان مراجعه نمودند بود. نمونه تحقیق شامل 30زوج(60نفر)از مراجعین مراکز مشاوره شهر اصفهان بود که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدندو در سه گروه ده خانواده ای جایگزین شدند. برای 10 زوج گروه اول آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد و برای 10 زوج گروه دوم مشاوره گروهی راه حل محور اجرا شد. 10 زوج گروه کنترل هیچ نوع آموزشی دریافت نکردند. برای ارزیابی عملکرد خانواده ها از پرسشنامه عملکرد خانواده 60 سوالی مک مستر استفاده گردید.داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد هر دو رویکرد مشاوره گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهدو مشاوره گروهی راه حل مدار بر عملکرد خانواده های در آستانه طلاق به طور معناداری اثربخش بودند. همچنین اثربخشی رویکرد راه حل محور در مقایسه با رویکرد پذیرش و تعهد، در افزایش عملکرد مطلوب خانواده های در آستانه طلاق، بیشتر بود.با توجه به یافته ها می توان از دو رویکرد مشاوره گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهدو مشاوره گروهی راه حل مدار به عنوان رویکردهایی موثر، کم هزینه و کارآمد با قابلیت کاربرد وسیع در بهبود عملکرد خانواده و ترمیم روابط زوجین دارای مشکل ارتباطی، استفاده نمود.
