این پژوهش ویژگی های فیزیکی و شیمیایی، پتانسیل کودی و میزان آلودگی فلزات سنگین در 2 نوع کمپوست با زمان فرآوری بین 4 تا 8 سال (نوع A) و بین 1 تا 4 سال (نوع B) حاصل از زباله های خانگی شهر سنندج را با هدف استفاده از آن به عنوان یک کود آلی را مورد بررسی قرار داد. همچنین میزان فلزات سنگین در آب و رسوبات یک جوی که روان آب و شیرابه این کارخانه کمپوست را دریافت می کند، نیز بررسی شد. در این پژوهش ویژگی های فیزیکی (شامل: ناخالصی های نامطلوب، میزان رطوبت اولیه، توزیع اندازه ذرات، وزن مخصوص حقیقی و ظاهری، حداکثر ظرفیت نگه داشت آب و تخلخل کل) و ویژگی های شیمیایی (شامل: کربن آلی، pH و شوری) و میزان کل عناصر N، P، Ca، Mg، K، Na، Mn، Fe، Cr، Zn، Pb، Ni و Cd با استفاده از روش های استاندارد اندازه گیری شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که وزن مخصوص ظاهری، میزان خاکستر و میزان کل عناصر با افزایش زمان فرآوری در واحد وزن خشک کمپوست، افزایش یافت، در حالی که اندازه ذرات کمپوست کاهش نشان داد. همچنین نتایج نشان دادند، که هر 2 نوع کمپوست مورد مطالعه از نظر میزان خرده شیشه (به گونه میانگین 7/21 برابر بیش از حد مجاز)، میزان سنگریزه (به طور میانگین 4/1 برابر بیش از حد مجاز)، میزان سرب (به گونه میانگین 6/1 برابر بیش از حد مجاز)، میزان شوری (به طور میانگین 4/1 برابر بیش از حد مجاز)، علاوه بر این کمپوست نوع B همچنین از نظر رطوبت اولیه (4/1 بیش از حد مجاز) و وزن مخصوص ظاهری ( gcm-32/0، کمتر از پایین ترین حد مجاز) دارای محدویت استفاده برای اهداف کشاورزی می باشند. بنابراین، بدون اصلاح مناسب این محدویت ها، کیفیت کمپوست های بررسی شده برای اهداف کشاورزی مناسب نمی باشد. نتایج همچنین نشان داد که رسوبات و آب های مورد مطالعه خیلی آلوده هستند، و می توانند یک خطر جدی برای محیط اطراف و سلامت عمومی باشند. بنابراین توصیه می شود برای حفظ سلامت محیط اطراف در برابر اثرات منفی این روان آب و شیرابه آلوده یک فن آوری مناسب پالایشی در این سایت ساخته شود.
