با توجه به اهمیت گونه بلوط ایرانی در جنگل های زاگرس، شناسایی عوامل مؤثر بر رشد بهینه و تلاش برای ارتقاء کیفیت نونهال های این گونه که می توان از آنها برای عملیات نهالکاری و احیاء این جنگل ها استفاده کرد، گامی مؤثر در احیاء این جنگل ها بشمار می رود. مطالعه حاضر در پاسخ به بخشی از این نیاز به منظور بررسی تاثیر فرم پایه مادری، ترکیب خاک و عمق کاشت بذر بر روی برخی خصوصیات ریخت شناختی گونه بلوط ایرانی (Q. brantii L.) طراحی شده است. نتایج نشان داد که عمق کاشت تاثیر معنی داری را بر روی نسبت وزن خشک ساقه به ریشه داشته است، بطوریکه بالاترین میزان این نسبت از میان تیمارهای مختلف در تیمار ترکیبی فرم پایه مادری دانه زاد، ترکیب خاکی با نسبت کود بیشتر و عمق کاشت 2 سانتی متری بوده است. بیشترین میزان وزن خشک ریشه و ساقه در تیماری با فرم پایه مادری دانه زاد، ترکیب خاک با نسبت ماسه بیشتر و عمق کاشت 4 سانتی متری، همچنین خاکی با همین نسبت هم باعث افزایش نسبت طول ریشه نونهال ها، و بیشترین میزان طول ساقه در خاکی با نسبت کود بیشتر و در عمق کاشت 4 سانتی متری مشاهده شد. به منظور تکمیل مطالعه حاضر، لازم است که این مطالعه در محیط جنگل و شرایط طبیعی، در مورد این گونه و سایر گونه های جنگل های زاگرس تکرار شود، تا با انجام چنین مطالعاتی به بازسازی این جنگل ها کمک گردد.
