توت‌فرنگی محصول مهم استان کردستان است که یکی از مشکلات بزرگ آن ضایعات پس از برداشت به دلیل بافت حساس آن است. به نظر می‌رسد سلنیوم به عنوان یک عنصر مغذی نقش مهمی در افزایش استحکام بافت و مقاومت به پوسیدگی دارد. به منظور برسی اثر نانو بیو سلنیوم بر ویژگی‌های رویشی، فیزیولوژیکی، عملکرد و کیفیت میوه توت‌فرنگی رقم آلبیون، به صورت طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار و ۳ تکرار و در گلخانه گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام گرفت. تیمارها شامل ۱ـ شاهد (آب مقطر)، ۲- مخمر Yarrowia lipolytica (سوسپانسیون)، ۳- نانو بیو سلنیوم تولید شده توسط مخمر Y. lipolytica با غلظت ۵ میلی‌گرم در لیتر، ۴- نانو بیو سلنیوم سونیکیت شده با غلظت ۵ میلی‌گرم در لیتر و ۵- سلنیت سدیم ۵ میلی‌گرم در لیتر می باشد. همچنین در زمان نگهداری از طرح فاکتوریل در قالب زمان با 5 تیمار، 3 تکرار و 5 زمان مختلف مورد آزمایش قرار گرفت. که در مرحله شروع گلدهی زمانی که بوته‌ها حدود 12 برگ داشتند محلول‌پاشی روی تمام پیکر رویشی گیاه صورت گرفت. در این آزمایش خصوصیات بیوشیمیایی (اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول کل، ویتامین ث، فنول، فلاونوئید،pH ، ظرفیت ضد اکسایشی) و مورفولوژیکی (عملکرد، تعداد گل، وزن میوه، قطر میوه، تعداد میوه) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که تیمار نانو بیو سلنیوم نسبت به سایر تیمارها سبب بهبود خصوصیات رشدی توت‌فرنگی از جمله تعداد گل در بوته، تعداد میوه در بوته، عملکرد، وزن میوه در بوته و قطر میوه شد. تیمار‌های مورد استفاده روی سفتی تاثیر‌گذار بود و باعث افرایش سفتی میوه شد. تیمار نانو بیو سلنیوم نسبت به سایر تیمارها سبب افزایش خصوصیات بیوشیمیایی (اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول کل، ویتامین ث، فنول، فلاونوئید،pH ، ظرفیت ضد اکسایشی) میوه شد. همین امر باعث افزایش کیفیت و حفظ کیفیت میوه توت‌فرنگی می‌شود. طبق نتایج به دست آمده در زمان انبار‌داری تیمار ۵ میلی‌گرم در لیتر نانو بیو سلنیوم توانست میزان (فنول، فلانوئید، ویتامین ث و ظرفیت ضد اکسایشی) را نسبت به شاهد در سطح بالاتری نگه دارد و همین امر به ما نشان می‌دهد تیمار نانو بیو سلنیوم تواسته است خصوصیات بیوشیمایی را حفظ کند. تیمار ۵ میلی‌گرم در لیتر نانو بیو سلنیوم اثر معنی‌داری بر میزان پوسیدگی نداشت اما بیشترین میزان پوسیدگی در شاهد مشاهد شد. طی 12 روز انبار‌مانی میزان سفتی در تیمار ۵ میلی‌گرم در لیتر سلنیت سدیم داری کمترین تغییر را نسبت به شاهد داشت، که بالا‌ترین سفتی (74/3 نیوتن) در سلنیت سدیم و کمترین میزان سفتی در شاهد (43/2 نیوتن) مشاهده شد. یعنی سلنیت سدیم طی انبار‌داری باعث حفظ سفتی شد و نرم شدن میوه را به تاخیر انداخت. نتایج نشان داد در طول 12 روز انبار‌مانی نانو بیو سلنیوم با (19/19 گرم) و شاهد با (02/36 گرم) به ترتیب کمترین و بیشترین کاهش وزن را داشته اند. به طور کلی در بین تیمار‌های مورد استفاده تیمار 5 میلی‌گرم در لیتر نانو بیو سلنیوم نسبت به سایر تیمارها کارایی بهتری داشته است.
