غار قوری قلعه، یکی از بزرگ ترین غار های آبی خاورمیانه است که در شمال غربی کرمانشاه و در فاصله 25 کیلومتری شرق پاوه قرار دارد. هدف از این پژوهش، بررسی ژئوشیمی آب و رسوبات غار کارستی قوری قلعه می باشد. برای انجام این تحقیق از آب درون غار قوری قلعه در دو فصل خشک (شهریور) 1396 و فصل تر (اردیبهشت) 1397 و همچنین از استالاکتیت درون غار نمونه برداری شد. نمونه های آب شامل یک نمونه از مجرای اصلی غار در تالار کوهان شتر و یک نمونه از تالار برزخ و نمونه رسوب از استالاکتیت افتاده در کف غار بوده است. برای آنالیز شیمیایی آب و یک نمونه استالاکتیت، نمونه ها به آزمایشگاه انتقال داده شدند. برخی از پارامتر های صحرایی آب شامل هدایت الکتریکی (EC)، کل مواد جامد محلول (TDS)، دما (T)، pH و اکسیژن محلول (DO) با استفاده از دستگاه مولتی فانکشن همزمان با نمونه برداری، اندازه گیری شدند. پس از دریافت نتایج آزمایشگاهی، از شاخص اشباع، نمودار های گیبس، دوروف، پایپر، استیف و شولر برای بررسی هیدروژئوشیمیایی آب و از آنالیز تصاویر طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و ICP-MS برای بررسی ترکیب شیمیایی سنگ استفاده شد. نتایج بررسی هیدروژئوشیمیایی نشان دادند که تیپ غالب در آب های زیرزمینی منطقه بی کربنات(HCO3-) کلسیم است و آب این غار از لحاظ غلظت عناصر فلزی در محدوده مطلوبی قرار دارد. نسبت های Mg/Ca و Sr/Ca اسپلئوتم ها وابسته به تغییرات تغذیه است و مقادیر آن ها در شرایط خشک سالی و تر سالی به ترتیب افزایش و کاهش می یابد. بر این اساس سه تناوب شرایط خشک سالی و ترسالی در زمان ساخت نمونه استالاکتیت غار قوری قلعه شناسایی شده است. همچنین مقایسه الگوی توزیع نسبت های P/Ca، V/Fe و P/Fe با نسبت های Mg/Ca و Sr/Ca نشاندهنده رابطه معکوس بین آن ها است. افزایش نسبت های P/Ca، V/Fe و P/Fe، در کل، گویای شرایط ترسالی است. بررسی نمونه استالاکتیت با SEM بیانگر تغییرات بافت در لایه های مختلف است. مقایسه بافت ها با تغییرات آب و هوایی نشان می دهند که آن ها در شرایط ترسالی دارای بافت فشرده تر و درشت بلورتر نسبت به نمونه های شرایط خشک سالی که متخلخل و ریز بلور هستند، می باشد. نمونه های فشرده دوره های تر سالی ممکن است ناشی از ته نشینی پیوسته و کند کربنات کلسیم در شرایط تعادلی باشد.
