سطح آب زیرزمینی، توسط هیدرولوژیست‌ها در موارد مختلف به عنوان یک متغیر کلیدی استفاده میشود و در ظاهر تعریف ساده‌ای دارد و به عنوان سطحی تعریف میشود که ناحیه اشباع و غیر‌اشباع را از هم جدا می‌کند. اما بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد که بسیاری از تئوری‌های مربوط به سطح آب اغلب آن‌چنان‌که فرض میشود، ساده نیستند و برحسب شرایط تعاریف گوناگونی برای آن وجود دارد. بار هیدرولیکی زیربنای تفسیر جریان آب زیرزمینی، کمیسازی ویژگیهای آبخوان و کالیبراسیون مدلهای جریان است و بر اساس اندازهگیری سطح آب در پیزومترها تعیین میشود. در این پژوهش مفهوم سطح آب زیرزمینی و پدیدههای مؤثر بر آن مرور میشود که شامل سطح آب زیرزمینی معلق و وارونه، پدیده حباب‌های گاز در زیر سطح آب زیرزمینی، سطح آب در محیط‌های دارای تخلخل دوگانه و چندگانه، تأثیر نوسانات فشار بارومتریک بر اندازهگیری سطح آب در سفره‌های آزاد و تحت فشار، تأثیر چگالی و دما بر اندازهگیری سطح آب است. همچنین برخی از روش‌های مورد استفاده برای اندازهگیری سطح ایستابی، کاربردهای نسبی آنها و نحوه اجتناب از خطاهای اندازهگیری، مورد بحث قرار میگیرد. بر اساس مرور منابع موجود، دقیق‌ترین تعریف برای سطح ایستابی، سطحی است که در آن فشار برابر با فشار اتمسفر است و مهم‌ترین و دقیق‌ترین روش‌های اندازهگیری سطح آب استفاده از نوار اندازهگیری و مبدل‌های فشار است هر چند که انبساط و انقباض حرارتی نوار فولادی و روکش آن و کشش ناشی از وزن نوار و شاقول، از مهم‌ترین خطاهای اندازهگیری آن است.
