دشت شیان در فاصله 40 کیلومتر ی جنوب شهر کرمانشاه در غرب ایران واقع شده است. این دشت از لحاظ کشاورزی بسیار حاصلخیز بوده و از لحاظ منابع آبی وضعیت مناسبی دارد. هدف از این تحقیق بررسی آسیب پذیری آبخوان دشت شیان با استفاده از مدل DRASTIC است. برای به اجرای مدل دراستیک از هفت پارامتر عمق سطح آب زیرزمینی (D)، میزان تغذیه ی آبخوان (R)، محیط آبخوان (A)، نوع خاک (S)، توپوگرافی (T)، تأثیر منطقه وادوز (I)، و رسانایی هیدرولیکی (C)، لایه ها ی اطلاعاتی تهیه و سپس لایه ها بر اساس جدول آلر و همکاران رتبه بندی، و با وزن دهی باهم تلفیق شدند. در نهایت شاخص عددی متناسب با آسیب پذیری آبخوان برا اساس مدل دراستیک محاسبه شد. نتایج حاکی از آنست که آسیب پذیری آبخوان در کل کم تا متوسط ارزیابی شده و به طور نسبی نواحی شرقی آبخوان دارای پتانسیل آسیب پذیری بالاتر و مرکز دشت دارای آسیب پذیری کمتری نسبت به دیگر بخش ها ی دشت هستند که به ترتیب 40 و 26 درصد پهنه ی آبخوان را به خود اختصاص می دهند. از هفت پارامتر به کار رفته در مدل دراستیک، منطقه وادوز و هدایت هیدرولیکی آبخوان سهم بیشتر ی نسبت به توپوگرافی، در آسیب پذیری آبخوان دارند. در عوض پارامترهای محیط خاک و تغذیه به علت توزیع یکنواخت و پارامتر محیط آبخوان به علت شباهت محیط آبخوان، کمترین نقش را در تمایز آسیب پذیری آبخوان دارا هستند.
