جذب سطحی و تخریب فتوکاتالیزوری دو ترکیب آلی (متیلن بلو و دیازینون) بر روی سطح نانو ذرات کادمیم سلنید بررسی شد. واکنش های تخریب فتوکاتالیزوری در فتوراکتور شیشه ای متصل به یک لامپ تنگستن انجام شده است. اثر غلظت اولیه متیلن بلو در شدت نورهای مختلف و اثر غلظت اولیه دیازینون در تخریب فتوکاتالیزوری تحت شرایط آزمایشگاهی ثابت شامل pH، دما و غلظت فتوکاتالیزور بررسی شد. سینتیک حذف از مکانیسم لنگمویر- هینشل وود پیروی می کند و مقادیر ثابت تعادل جذب و ثابت سرعت جذب بر اساس این مکانیسم محاسبه شده اند. نتایج نشان دادند که تخریب فتوکاتالیستی متیلن بلو با نانو ذرات کادمیم سلنید تحت پرتو دهی با نور مرئی به مدت 20 دقیقه در شدت نور 44400 لوکس دارای بیشترین میزان تخریب فتوکاتالیستی نسبت به شدت نورهای به مراتب پایین تر است. میزان تخریب فتوکاتالیستی دیازینون تحت 80 دقیقه پرتو دهی در شدت نور 55500 لوکس خیلی کمتر از متیلن بلو در شدت نورهای به مراتب پایین تر می باشد. برای به دست آوردن خصوصیات جذب سطحی، سطوح CdSe به صورت نانو کلاستر Cd15Se18H6 برای سطح (0001) و Cd15Se18H6 برای سطح (01 ̅10) مدل سازی شدند. در بررسی نظری، محاسبه جذب سطحی بر روی این کلاسترها با روش هارتری-فاک انجام شد. انرژی های جذب سطحی و تغییرات آنتالپی برای جذب سطحی ترکیبات آلی در سطوح مختلف محاسبه شدند. محاسبات نشان دادند که انرژی جذب متیلن بلو بیشتر از دیازینون می باشد که نشان دهنده ی جذب سطحی بهتر متیلن بلو بر سطح نانو ذره نسبت به دیازینون می باشد. سازگاری خوبی بین برخی مقادیر تجربی و نظری محاسبه شده برای انرژی جذب مشاهده می شود. نتایج محاسبات نشان دادند که مولکول های آلی ذکر شده به صورت مولکولی یا غیر تفکیکی بر روی سطوح CdSe جذب می شوند.
