این مقاله تنوعات واجی و واژگانی در زبان هورامی )گویش پااوه را براسااز زباان شناسا ی اجتماعی تنوعگرا بررسی مینماید. در این پژوهش، تأثیر دو متغیر جنسیت و سن بر یک تنوع واجی )استفاده از واجگونۀ ]d ]بهجای واجگونا ۀ ]d ]در جایگااه پایا انی کلماه و دو تناوع واژگانی )استفاده از ساخت ترکیبی بهجای واژههاا ی /bαwα /و /dαdα /و اساتفاده از واژ ه /waratαw /بهجایواژه/war /در یک گروه 06 نفره )36 مرد و 36 زن در چهار ردهسنی بررسی گردید. روش اجرا بدینصورتبود که دادههایگردآوریشده ازطریقِ مصاحبه با گروه اصلی، با دادههایگردآوریشده از گروه معیار که شامل تعدادی از زنان و مردان بیسواد باالی 06 سال بود، مقایسه گردید. درنهایت، یک تنوع واجی و دو تنوع واژگانی که دارای بیشترین میزان تفاوت در بین گروه معیار و گروه اصلی بودند برای بررسی انتخاا شادند. یافتاه هاا ی پژوهش نشان داد که متغیرهای سن و جنسیت با تنوع واجیِ موردبررسی، ارتباا معناا داری ندارند. در تنوع واژگانی، زنان بیشتر از مردان برای خطا کردن مادربزرگهایشان از سااخت ترکیبی )/αdα + /نام کوچک استفاده میکنند. بین سن و میزان استفاده از ساخت ترکیبی نیز رابطۀ معناداریوجود دارد. همچنین، بین میزان استفاده از واژه /waratαw /و جنسیت رابطۀ معناداری وجود دارد.
