نفوذ پذیری خاک از مباحث مهم در مدیریت آب و خاک می باشد. اندازه گیری میزان نفوذ آب به داخل خاک نیازمند وقت و هزینه زیادی است. هدف این تحقیق، بررسی پراکنش مکانی نفوذ پذیری خاک با استفاده از روش های زمین-آمار در منطقه دهگلان می باشد. بدین منظور، تعداد 100 نقطه به صورت تصادفی منظم جهت نمونه برداری انتخاب و در محل های تعیین شده میزان نفوذ با استفاده از استوانه های مضاعف اندازه گیری شد. برای درون یابی و برآورد نفوذ-پذیری خاک از روش های کریجینگ و وزن دهی عکس فاصله استفاده شد. پارامترهای آماری مجذور میانگین مربعات خطا (RMSE)، میانگین خطای بیاس (MAE) به ترتیب برای روش کریجینگ 66/3 و 56/1 و برای روش وزن-دهی عکس فاصله 89/3 و 6/1 برای نفوذپذیری خاک به دست آمد. نتایج این مطالعه نشان داد که دو روش کریجینگ و روش وزن دهی عکس فاصله می توانند جهت برآورد نفوذ پذیری خاک استفاده شود.
