به دلیل نقش ویژه ی ماده آلی خاک در پایداری نظام تولید، محیط زیست و اصلاح تغییرات اقلیمی، شناخت تنوع مکانی کربن آلی خاک در پیشبینی و مدیریت آن ضروری میباشد. این تحقیق با هدف بررسی کارایی روشهای درونیابی کربن آلی خاک در اراضی دشت قروه انجام شد. بدین منظور ابتدا به روش سیستماتیک از عمق 0 تا 15 سانتیمتری خاکهای منطقه نمونه برداری شد. سپس کربن آلی و بافت خاک نمونه ها در آزمایشگاه اندازه گیری و شاخصهای توپوگرافی شامل ارتفاع و شیب با استفاده از مدل رقومی ارتفاع تعیین شد. نتایج تجزیه ی واریانس در سطح 1 درصد نشان داد که مقدار رس خاک اثر مثبت و معنی دار و ارتفاع و شیب اثر غیر معنی داری بر مقدار و پراکنش مکانی ماده ی آلی خاک داشته است. اعتبارسنجی متقاطع روشهای درونیابی استفاده شده نشان داد که روشهای کوکریجینگ با متغیر کمکی درصد رس و مدل نیم تغییرنمای گوسی با گام 1600 متر و کریجینگ معمولی با مدل نیم تغییرنمای نمایی با گام 900 متر به ترتیب بیشترین دقت و روش وزندهی عکس فاصله کمترین دقت را در درونیابی مقدار کربن آلی خاک داشتند.
