تنوع گونه های چوبی برای آگاهی از تغییرات موجود در اکوسیستمهای جنگلی برآورد میشود که لازمه آن جمع آوری اطلاعات کمی و کیفی مناسب با استفاده از آماربرداری جنگل است. هدف پژوهش پیشرو تعیین مناسبترین روش نمونه برداری برای برآورد تنوع گونه های چوبی در جنگلهای زاگرس شمالی بود. برای این منظور 40 هکتار از جنگل سامان عرفی روستای بلکه انتخاب شد و در آن 40 قطعه نمونه مربعی هر کدام به مساحت یک هکتار (100×100 متر) انتخاب شدند. در هر قطعه نمونه اطلاعات مربوط به گونه، مختصات مکانی درختان، تعداد درختان و قطر بزرگ و کوچک تاج همه درختان ثبت شد. داده های آماربرداری صددرصد در نرم افزار Arc GIS وارد شدند و نقشه پراکنش درختان به دست آمد. روشهای نمونه برداری با قطعات نمونه مستطیلی به ابعاد 20×50 متر، خط نمونه 100 متری و 50 متری و همچنین روش مربعی با ابعاد 10×10 متر، 15×15 متر، 20×20 متر و 40×40 متر در شبکه آماربرداری 100×100 پیاده شدند و نتایج آنها با آماربرداری صددرصد مقایسه شد. برای مقایسه از معیار E × T% همچنین از شاخصهای تنوع شانون- وینر، سیمپسون، غنای مارگالف و منهنیک برای مقایسه روشهای نمونه برداری مربعی استفاده شد. براساس نتایج، مناسبترین روش برای برآورد مشخصه های تعداد در هکتار و درصد تاجپوشش درختان منطقه، به ترتیب روش مربعی با ابعاد 40×40 متر و روش مربعی با ابعاد 20×20 متر بود.
