در مدیریت سنتی (گلازنی) رایج در منطقه مورد مطالعه (بانه، آرمرده) هر خانوار روستایی به صورت عرفی محدوده ای از جنگل (گلاجار) را تحت مالکیت دارد. هر خانوار محدوده ی جنگلی تحت تصرف عرفی خود را به سه یا چهار قسمت تقسیم (در اصطلاح محلی به هر قسمت شان گلا اطلاق می شود) و در آن ها به توالی، طی سه یا چهار سال اقدام به سرشاخه زنی می نمایند. هدف اصلی مدیریت سنتی در منطقه مورد پژوهش تولید علوفه برای حیوانات اهلی می باشد ارزیابی تغییرات نمایه های زیست سنجی درختان بلوط در اثر گلازنی، برآورد میزان تولید علوفه درختی در فرآیند گلازنی و توصیف الگوی سنتی گلازنی در گلاجارهای مورد بررسی (تعداد و گستره دارگلاها) به عنوان اهداف پیش رو تعیین شدند. پژوهش حاضر در گلاجارهای که توسط خدری (1394) انتخاب شده بودند انجام گردید. بدین منظور در گلاجارهای مورد بررسی طی دو مرحله و با انجام آماربرداری صد در صد داده ها جمع آوری گردید. در مرحله آماربرداری اولیه (قبل از گلازنی 1395) ضمن ثبت اسم گونه؛ مشخصه های قطر برابر سینه درخت، قطر یقه، ارتفاع کل، ارتفاع تاج و دو قطر عمود برهم تاج برای تمامی درختان با قطر برابر سینه مساوی و بیش از پنج سانتی متر ثبت و درختان موجود در شان گلاهای خرت شماره گذاری گردیدند. در مرحله آماربرداری ثانویه (همزمان با انجام گلازنی در شهریور 1395) علاوه بر ثبت مجدد مشخصه های ارتفاع کل، ارتفاع تاج و دو قطر عمود برهم تاج برای درختان گلازنی شده، موقعیت مکانی دارگلاها و درختان گلازنی شده با استفاده از GPS ثبت و فاصله حمل باخه ها از درخت گلازنی شده تا دارگلاها، تعداد و وزن متوسط باخه های تولیدی هر درخت اندازه گیری شد. جهت محاسبه وزن برگ تولیدی 10 درصد از باخه ها در هر گلاجار، به صورت تصادفی انتخاب و وزن هر باخه اندازه گیری شد. نتایج نشان میدهد که از میان تمامی نمایه های مورد بررسی (ارتفاع کل، ارتفاع تاج و سطح تاج(بیشترین تغییرات ناشی از فرآیند گلازنی بر نمایه سطح تاج اعمال می شود. همچنین متوسط وزن کل باخه های انباشته شده بر روی دار گلا در سطح منطقه مورد مطالعه 481 کیلوگرم می باشد. متوسط وزن باخه های انباشته شده بر روی دار گلا و حداکثر فاصله ی حمل باخه تا دار گلا به ترتیب برای شان گلای خرت گلاجار شماره یک، 460 کیلوگرم و 28 متر، برای شان گلای خرت گلاجار شماره دو، 493.6کیلوگرم و 41.5 متر به