نیاز معیشتی جامعه محلی در جنگل های زاگرس شمالی باعث شده است که با وجود حفاظتی - حمایتی بودن آن ها بهره برداری سنتی در این جنگل ها از دیرباز وجود داشته باشد و تا به امروز ادامه یابد. مهمترین نوع بهره برداری سنتی رایج در جنگل های شهرستان بانه (منطقه انجام این پژوهش) گلازنی است که پیامدهای فروانی بر این جنگل ها دارد. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر بهره برداری های سنتی (گلازنی و چرای دام) بر ساختار توده های جنگلی انجام شده است. بدین منظور با انجام بازدید میدانی و جنگل گردشی اولیه در اطراف روستای انجیله در شهرستان بانه، یک توده کمتر دست خورده و یک توده تحت بهره برداری سنتی (گلازنی، چرای دام، برداشت چوب هیزمی) در مجاورت هم و با شرایط فیزیوگرافی تقریباً مشابه انتخاب شد. سپس سطح توده ها به قطعات نمونه ای مربعی شکل به ابعاد 25×25 متر تقسیم شد و در داخل هر قطعه نمونه مشخصات زیست سنجی (اسم گونه، قطر برابر سینه، ارتفاع کل، ارتفاع تنه و دو قطر بزرگ و کوچک تاج در دو جهت عمود بر هم ) کلیه درختان با قطر برابر سینه بیش از پنج سانتی متر در فرم های آماربرداری ثبت گردید. جهت بررسی میزان درصد تاج پوشش در توده های مورد بررسی، شبکه ای به ابعاد 10×10 متر پیاده شد و در محل تلاقی ضلع های شبکه وجود یا عدم وجود تاج پوشش بررسی شد. برای بررسی تأثیر گلازنی بر زادآوری در داخل هر کدام از پلات ها، میکروپلات های یک آری پیاده شد و پایه های با قطر کمتر از 5 سانتی متر در دو طبقه ارتفاعی (زیر 2 متر و بالای 2 متر) به تفکیک گونه و مبداء رویشی ثبت گردید. در توده کمتر دست خورده، دو قطر عمود بر هم تاج گونه درختچه ای نسترن Rosa sp با استفاده از متر نواری به صورت صد در صد اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تیپ اصلی هر دو توده مورد بررسی برودار – مازودار است. تنوع گونه ای در توده کمتر دست خورده به طور معنی داری از توده گلازنی شده بیشتر است (0/01>p). تعداد اشکوب در توده کمتر دست خورده بیشتر از توده گلازنی شده است. پراکنش مکانی دو توده به صورت یکنواخت است و بین آن ها تفاوت معنی داری وجود ندارد. درصد تاج پوشش در توده کمتر دست خورده 56 درصد و در توده گلازنی شده 35/5 درصد می باشد. مبدأ رویشی در توده کمتر دست خورده به صورت شاخه زاد و دانه زاد ولی در توده گلازنی شده شاخه زاد است. نمایه های ارتفاع کل، ارتفاع تنه، نسبت ارتفاع
