این پژوهش با هدف بررسی پتانسیل ها و تنگناهای گردشگری پارک جنگلی توس نوذر جهت تعیین موقعیت راهبردی آن صورت گرفته است. تعیین جایگاه راهبردی با استفاده از مدل SPACE در این پارک می تواند نقش مهمی در ارزیابی و اصلاح مدیریت، جهت جذب بیشتر گردشگران و ارائه برنامه های مدیریت زیست محیطی پارک داشته باشد. نوع تحقیق براساس هدف توسعه ای، براساس ماهیت توصیفی- تحلیلی و روش جمع-آوری اطلاعات به صورت پیمایشی بوده است. از روش پرسشنامه و نظرخواهی از گردشگران و مسئولان مرتبط با گردشگری پارک جنگلی توس نوذر به بررسی قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای منطقه مورد مطالعه پرداخته شد. نتایج حاصل از بررسی منطقه با استفاده از مدل سوات و مدل تعیین جایگاه راهبردی و ارزش یابی کارکرد آن نشان می دهد که 7 قوت، 7 ضعف، 5 فرصت و 10 تهدید عمده وجود داشته که برهم کنش آنها نمایانگر فضایی رقابتی در الگوی جایگاه راهبردی و ارزشیابی کارکرد است. بنابراین شایسته می داند راهبردهایی ارایه گردد تا با اتکای بر قوت ها ، پیامدهای ناشی از تهدیدات خارجی را کاهش دهد.
