زمینه و هدف:رابطه ی زناشویی، یک رابطه ی چند وجهی است که متأثر از عوامل گوناگونی است و در معرض چالش های مختلفی قرار دارد و خیانت زناشویی یکی از آسیب زاترین این چالش-هااست. خیانت، نقض تعهد در رابطه ی دو نفره که توأم با درجاتی از صمیمیت عاطفی و فیزیکی با شخصی غیر از همسر است که حتی می تواند رابطه را با نابودی مواجه کند. هدف این پژوهش بررسی تجربه ی زیسته ی زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی بود. مواد و روش ها: این پژوهش کیفی با روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. با 14 زن آسیب-دیده از روابط فرازناشویی مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته انجام شد. مصاحبه ها به صورت دیجیتالی ضبط و کلمه به کلمه به زبان فارسی رونوشت شدند و سپس داده ها با استفاده از روش کلایزی مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در تلاش برای فرموله کردن و استخراج معانی از نقل قول های مشارکت کنندگان 80 کد توصیفی بدست آمد و تلاش برای ارائه ی توصیف های کلی تری از معانی موجب دست یابی به 16 کد تفسیری شد. همچنین برای کشف و تبیین ساختارهای بنیادی، خوشه بندی کردن کدهای تفسیری سبب دست یابی به 4 کد تبیینی اصلی شد. 4 کد تبیینی استخراج شده شامل افزایش مشکلات در زندگی، تشویش و پریشانی در خلق و خو و روحیه، آشفتگی ذهن و نابسامانی در کارکردهای ارتباطی بود. نتیجه گیری:براساس یافته های پژوهش، خیانت می تواند پیامدهای منفی بسیاری بر زنان آسیب دیده و البته کل خانواده بگذارد. البته واکنش به خیانت، عمق و گستردگی پیامدهای منفی این بحران و حتی مدت زمانی که طول می کشد تا خانواده و همسر آسیب دیده از این آشفتگی عبور کنند در زنان مختلف، متفاوت است و این تفاوت تحت تاثیر عوامل بسیاری از جمله نحوه ی واکنش همسر خطاکار به مسئله ی افشای خیانت است. در نتیجه آگاهی از تجارب افراد خیانت دیده و شناخت حالات روانی و انتظارات و نیازهای آنان، این امکان را فراهم می کند که با آموزش همسران پیمان شکن از برخوردهای مخرب با مسئله کاست و با برآورده کردن انتظارات و نیازهای فرد مورد بی وفایی قرار گرفته، احتمال بهبود او و ماندن در رابطه را افزایش داد.شناخت دامنه ی وسیع پیامدهای پیمان شکنی می تواند روش صحیح مدیریت بحران و واکنش مؤثر به همسر خیانت دیده را مرتفع کند و احتمال موفقیت جلسات درمانی را افزایش دهند.
