خلیل غلامی

هدف اصلی مطالعه حاضر، تبیین پدیده تدریس اثربخش در آموزش عالی بر اساس تجربه حرفه ای اساتید دانشگاه کردستان به منظور ایجاد یک چهارچوب مفهومی و توسعه مبانی پداگوژیکی و نظری تدریس در مراکز آموزش عالی است. رویکرد پژوهشگران در این بخش از پژوهش، کیفی با استفاده از راهبرد پدیدار نگاری است. مشارکت-کنندگان شامل 12 عضو هیئت علمی از اساتید دانشگاه کردستان بودند که از طریق نمونه گیری نوعی تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه عمیق و نیمه سازمان یافته جمع آوری شد. روش تحلیل داده ها تحلیل محتوای استقرایی با استفاده از کدگذاری در سه سطح باز، محور و منتخب بود. یافته ها نشان داد که مقوله های اساسی تدریس اثربخش از نظر اساتید شامل 1) مهارت های ارتباطی؛ 2) خصوصیات آموزش دهنده و آموزش-گیرنده؛ 3) مهارت های آموزشی؛ و 4) عوامل ساختاری است. برخی مؤلفه های به دست آمده همچون خصوصیات عمومی دانشجو، حجم فعالیت ها و درآمد مناسب، موانع نظام آموزشی و شرایط محیطی به این دلیل اهمیت دارد که تدریس اثربخش را به نقش و عملکرد استاد محدود نمی کند و داشتن نگاه چندجانبه به تدریس اثربخش را ضرورت می بخشد