هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه ی علی بین حساسیت اخلاقی و تدریس مراقبتی معلمان به منظور تهیه و برازش مدلی برای رابطه ی بین حساسیت اخلاقی و تدریس مراقبتی بود. رویکرد اصلی در این پژوهش کمی با استفاده از راهبرد توصیفی از نوع همبستگی بوده است و جامعه ی آماری آن شامل تمامی معلمان سه مقطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان شهر کامیاران بود. روش نمونه گیری طبقه ای بود که بر اساس دو متغیر اصلی جنسیت و مقطع تحصیلی صورت گرفت. نمونه ی آماری پژوهش در مجموع 242 نفر می باشد که در این میان54درصد را مردان که در میان آنها 19 درصد مردان در مقطع ابتدایی و 13 درصد در مقطع راهنمایی و 22 درصد در مقطع دبیرستان قرار دارند و 46 درصد را زنان که20 درصد آنها را معلمان مقطع ابتدایی و 10 درصد را مقطع راهنمایی و 16 درصد را معلمان مقطع دبیرستان تشکیل می دهند. داده ها با استفاده از یک پرسشنامه در دو مقیاس حساسیت اخلاقی() و مقیاس تدریس مراقبتی( غلامی و تیری،a2012) جمع آوری شد. روش تحلیل داده ها آزمون تی یک نمونه ای و همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS و تحلیل عاملی تأییدی و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS بود.نتایج نشان داد که سه بعد پذیرفتن دیدگاه دیگران، درک مسایل اخلاقی و شناسایی عواقب عمل و انتخاب بر ابعاد تدریس مراقبتی تأثیر بسزایی دارند. ضریب پایایی برای حساسیت اخلاقی در همه ی ابعاد بر اساس آلفای کرونباخ بین 61 % تا 75 % می باشد و برای تدریس مراقبتی نیز بین 72 % تا 81% می باشد که نشاندهنده ی ضریب پایایی رضایت بخشی است.
