در بررسی حاضر معنای تدریس و توسعه ی آن معنا در زندگی حرفه ای حرفه ای معلّمان نمونه را با روش مطالعهِ کیفی روایی بررسی شده است. در این مطالعه نظریه سازنده – توسعه ای و مُدل سازنده - توسعه ای کگان (1982، 1994) مبنای پژوهش بوده است. روش شناسی مطالعه ی حاضر بررسی روایی در قالب پارادایم تحقیق کیفی است. با استفاده از داده های گردآوری شده از 20 نفر شرکت کننده، روایت هایی نوشته شد. هر یک از این شرکت کنندگان معلّمان نمونه سال های 1386 تا 1390 نواحی یک و دو آموزش و پرورش شهرستان سنندج بودند. روایت های هر یک از افراد شرکت کننده برای تایید بیش تر روایی مطالعه با آن ها در میان گذاشته شد. بر اساس نظریه ی کگان (1982، 1994) دستورالعملی ایجاد شد و برای ارزیابی معناسازی معلّمان شرکت کننده به کار رفت. دریافت این بررسی آن بود که این معلّمان پنج معنا از تدریس یعنی خود بودن و خلاق بودن، صمیمت و ارتباط اجتماعی، یادگیری مداوم، انسان و اخلاق، و عشق و تعالی را در ذهن خود دارند.
