رقابت پذیری یکی از مهمترین جنبه های تجارت و فعالیت در محیط پویای امروز است. نیروهای رقابتی، ابزارهایی را برای شناخت توان و میزان ناهمگنی صنایع و شرکت ها به دست می دهد. ماهیت رقابت در یک صنعت بستگی به عامل های تاثیرگذار در آن بستگی دارد. از سوی دیگر، عملکرد بهینه در صنایع و سازمان ها به دلیل بهره وری و اثربخشی که برای آنها در بردارد گویای وضعیت بقای آن در محیط است.این تحقیق با رویکرد تحلیلی و توصیفی درصدد است رابطه بین نیروهای رقابتی سازمان و عملکرد سازمانی کارخانه ها و شرکت های فعال تولیدکننده مواد غذایی در شهر سنندج را به شیوه پیمایشی بررسی نماید. نتایج حاکی از آن است که تحلیل عاملی بر اساس ماتریس همبستگی حاصل در گروه های نمونه مورد مطالعه، قابل اجراست. آزمون های مربوطه نشان می دهد که تساوی میانگین نیروهای رقابتی سازمان بین زنان و مردان پذیرفته می شود. کلیه عوامل از توزیع نرمال برخوردارند. آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان می دهد که بین میانگین عملکرد سازمانی در سنین مختلف تفاوت معنادار آماری وجود دارد. به علاوه بین میانگین نیروهای رقابتی سازمان در سطح تحصیلات مختلف تفاوت معنادار آماری وجود ندارد.از سوی دیگر رابطه معناداری بین نیروهای رقابتی سازمان و عملکرد سازمانی وجود دارد وضریب همبستگی آن برابر با 0.711 می باشد. همچنین رابطه معناداری میان عملکرد سازمانی و عامل هایی از قبیل تهدید ورود رقبای تازه وارد، قدرت چانه زنی خریداران و تامین کنندگان و نیز تهدید محصولات و خدمات وجود داردبرطبق خروجی لیزرل مربوط به تخمین غیراستاندارد، مدل اندازه گیری تقریبا مدل مناسبی است. مطابق شاخص های کفایت مدل، 54 درصد تغییرات در عملکرد سازمانی به عوامل نیروهای رقابتی سازمان مربوط می شود و بقیه به عوامل دیگری بستگی دارد.
