رشد اقتصادی یکی از مهم‌ترین اهداف کشورهای درحال‌توسعه و توسعه‌یافته است. افزایش رشد اقتصادی می‌تواند باعث افزایش رفاه عمومی، کاهش فقر و کاهش بیکاری شود. شناخت عوامل مؤثر بر رشد اقتصادی امری مهم و غیرقابل‌انکار است، اما شناخت موانع رشد اقتصادی می‌تواند به‌مراتب مهم‌تر و تأثیرگذارتر باشد. ریسک‌های اقتصادی و غیراقتصادی ازجمله ریسک عملیاتی یکی از موانع مهم بر سر راه رشد اقتصادی هستند. ایران به‌دلیل قرارگرفتن در یکی از مهم‌ترین و پرتلاطم‌ترین مناطق جهان، یعنی خاورمیانه همواره در معرض ریسک‌های مختلف قرار دارد. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر ریسک عملیاتی بر رشد اقتصادی در ایران طی بازۀ زمانی فصل اول سال 1392 تا فصل چهارم سال 1399 با استفاده از روش خودرگرسیون برداری با پارامترهای قابل تغییر طی زمان است. در این پژوهش برای اولین‌بار از ریسک عملیاتی استفاده شده که دارای چهار زیرشاخص اصلی، یعنی ریسک بازار کار، ریسک تجارت و سرمایه‌گذاری، ریسک لجستیک و ریسک جرم امنیت است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که بهبود ریسک عملیاتی و زیرشاخص‌های آن دارای تأثیر مثبت بر رشد اقتصادی در ایران است. از طرف دیگر، تحریم‌های بین‌المللی دارای تأثیر بسیار نامطلوب بر ریسک عملیاتی و به‌تبع آن تأثیر منفی بر رشد اقتصادی هستند؛ بنابراین به سیاست‌گذاران پیشنهاد می‌شود که تنش‌های بین‌المللی ایران مخصوصاً با کشورهای اثرگذار در صحنۀ اقتصاد جهانی را کاهش دهند تا زمینۀ بهبود ریسک عملیاتی، افزایش سرمایه‌گذاری‌های خارجی، بهبود فضای کسب‌وکار، کاهش هزینۀ مراودات تجاری و به‌تبع آن رشد و توسعۀ اقتصادی کشور فراهم شود.
