هدف این پژوهش بررسی نگرش معلمان دوره ی ابتدایی شهر سنندج در خصوص تلفیق فناوری در اجرای برنامه ی درسی(تدریس) است. پژوهش حاضر در قلمرو پژوهش های "توصیفی" از نوع "پیمایشی" قرار دارد. جامعه آماری پژوهش شامل معلمان شاغل در مدارس ابتدایی دارای کلاس های هوشمند در شهر سنندج، می باشند.در پژوهش حاضر نمونه برابر است با معلمان شاغل در مدارسی که دارای کلاس های هوشمند هستند و روش نمونه گیری به صورت سرشماری است.یکی از قدیمی ترین و درعین حال پرکاربردترین مقیاس-هایی که به طور مستقیم درزمینه ی ابزارها توسعه یافته، مقیاسPATT است که در این پژوهش از آن استفاده شده است. ضریب آلفای کرونباخ برای این مقیاس 92/0 محاسبه شد. تحلیل عاملی نشان داد که 32% واریانس کل مقیاس در یک عامل تبیین می شود و درواقع مقیاس، تبدیل به یک مقیاس تک بعدی شده بود که نگرش های مثبت معلمان را نشان می داد، البته کم بودن شمار نمونه ها در این تحقیق، محدودیت اساسی آن است. در پژوهش حاضر، متناسب با اهداف و سؤالات پژوهش، از روش های مختلفی برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده های این تحقیق در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده می شود در سطح آمار توصیفی از جداول و نمودارهای فراوانی استفاده شده و در سطح آمار استنباطی نیز برای بررسی دیدگاه معلمان در خصوص سؤالات این پژوهش از آزمون خی دو یا کای اسکوایر (X2) به کمک نرم افزار Spss استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که : از دیدگاه معلمان مزایای فنّاوری آموزشی در برنامه ی درسی در حد بالایی می باشد. به نظر آنان استفاده از فنّاوری آموزشی درحد زیادی اجرای برنامه ی درسی تأثیر دارد. از دیدگاه معلمان پیش نیازهای لازم برای کاربرد فنّاوری آموزشی در برنامه ی درسی تا اندازه زیادی فراهم هستند. از دیدگاه معلمان اثربخشی و تأثیرگذاری فنّاوری آموزشی در برنامه ی درسی نسبت به عدم تأثیرگذاری آن در حد بالایی می باشد. نتایج حاصل از تست فرضیه ها نشان می دهد که رابطه مستقیمی بین سابقه خدمت و رشته تحصیلی با میزان استفاده و نوع نگاه آنان به کاربرد فناوری دارد. اما بین جنسیت و دیدگاه آنان نسبت به تاثیرگذاری و کاربرد فناوری رابطه معناداری وجود ندارد.
