با هدف تعیین میزان همخوانی نتایج پنج راهبرد ارزشیابی از تدریس استادان (دانشجویان، دانش آموختگان خودارزیابی، همتایان آموزشی و کارفرمایان) پژوهشی از نوع توصیفی-همبستگی انجام گرفت. جامعه تحقیق کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه کردستان در نیم سال دوم تحصیلی 1391-1390 بودند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته با اقتباس از کاربرگ های استاندارد وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بود. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه) استفاده گردید. یافته ها نشان داد که بین میانگین نمرات ارزشیابی اختصاص داده شده به اساتید بر اساس راهبردهای مختلف ارزشیابی تفاوت وجود دارد. اساتید و همتایان آنان نمرات بالاتری به کیفیت تدریس خود داده بودند. تجزیه وتحلیل رگرسیون چندگانه گویای آن بود که نتایج ارزیابی دانشجویان، خودارزیابی استادان، دانش آموختگان و همتایان آموزشی اگرچه تنها می تواند به مقدار 21% از واریانس نتایج ارزشیابی توسط کارفرمایان را تبیین کند اما این مقدار نیز از لحاظ آماری معنی دار نبود. لذا با توجه به تفاوت نتایج ارزش یابی راهبردهای مختلف از کیفیت تدریس استادان، ضروریست برای ارزش یابی دقیق و منطقی اساتید، ضمن استفاده از ابزار سنجش مناسب و برنامه جامع، از تلفیق راهبردهای بیشتری جهت شناسایی نقاط ضعف و قوت کیفیت تدریس اساتید استفاده گردد.
