برنامه فلسفه برای کودکان(فبک) بر آموزش کودکان بر مبنای داستان تأکید می کند. لذا فبک در راستای کمک به کودکان و نوجوانان ، برای یافتن پاسخ های درست و آموزش و تحقیق در زمینه های مختلف به آنان معنی می شود. روش آموزش تفکر به کودکان، ابتدا در آمریکا سپس در پنجاه کشور جهان به اجرادرآمد؛ هم اکنون 100 کشور در دنیا به اهمیت این ایده پی برده اند و در حال بررسی یا اجرای آن هستند و 30 کشور از کشورهای پیشرفته جهان، آن را به اشکال مختلف وارد نظام آموزشی خود کرده اند. تلاش پژوهش حاضر، جستجو، یافتن و گزینش داستانهای کودکان و نوجوانان در ادب شفاهی به منظور بررسی میزان مطابقت آنها با داستانهای فبک و تحلیل آنها براساس معیارهای آن است. توجّه به ادب شفاهی و ظرفیت های آن، شناساندن این داستانها، آشتی دادن نسل جدید با ادب شفاهی سرزمین خود و اهمیت های آن و مشخّص کردن کفایت های فکری- فلسفی این قصّه ها از اهداف پژوهش حاضر است. انطباق فرهنگی این قصه ها با فرهنگ جامعه، دوری از درافتادن به دامان فرهنگ بیگانه یا پذیرش ارزش های اغلب ناهمگون سرزمین های دیگر از اهداف دیگر این پژوهش محسوب می شود. در این راستا ضمن گردآوری قصه های فولکلوری برای گروه های مختلف سنّی کودکان و نوجوانان و پژوهش در باره آنها، قصه هایی که بیشترین تناسب را با معیارهای فبک داشتند، برگزیده و تحلیل شدند. نتایج بیانگر وجود بیشتر مؤلّفه هایی است که از سوی اندیشمندان فبک در داستانها در نظرگرفته شده است؛ در این میان، حس همدردی و همدلی، توانایی بیان مقاصد، احساس تکلیف و اعتماد به کوشش و تلاش، بیش ازدیگر موارد در این قصه ها به چشم می خورد که به نظر می رسد محیط روستایی، به عنوان خاستگاه اصلی این قصه ها و فرهنگ ایرانی- اسلامی، در این مسأله مؤثر بوده است.
