جلال رستم زاده

هدف از این مطالعات، بررسی اثرات سطوح مختلف آنزیم فیتاز میکروبی و مایو-اینوزیتول بر عملکرد رشد در جوجه های گوشتی (آزمایش اول) و حلالیت مواد معدنی در یک روش هضم شبیه سازی شده خوراک در شرایط برون تنی (آزمایش دوم) بود. در آزمایش اول، تعداد 660 قطعه جوجه یکروزه گوشتی راس 308 از سن 1 الی 42 روزگی به طور تصادفی به 11 گروه آزمایشی تقسیم شدند. گروه های آزمایشی شامل جیره بر پایه ذرت-کنجاله سویا با سطح کلسیم (Ca) و فسفر غیر فیتاتی (nPP) توصیه شده (شاهد مثبت)، جیره با سطح پایین nPP به میزان 15/0 درصد (شاهد منفی)، جیره شاهد منفی + سطوح مختلف آنزیم فیتاز میکروبی (500، 1000، 2000، 3000، 4000، 5000 و 6000 واحد بر کیلوگرم)، جیره شاهد منفی + 15/0 درصد مایو-اینوزیتول و جیره شاهد منفی با سطح Ca کاهش یافته بودند. تغذیه از جیره کم فسفر تأثیر معنی داری بر وزن زنده، افزایش وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک نداشت، اما موجب کاهش (05/0>P) مقادیر P سرم و درشت نی و قابلیت هضم ایلئومی پروتئین خام (CP) و افزایش (05/0>P) فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز (ALP) سرم در سن 21 روزگی گردید. افزودن آنزیم فیتاز در سطوح بالاتر از 4000 واحد بر کیلوگرم جیره موجب بهبود (05/0>P) مقادیر وزن زنده، افزایش وزن و قابلیت هضم مواد مغذی گردید. تغذیه از جیره شاهد منفی موجب افزایش (05/0>P) رطوبت بستر (روز 42) و شاخص راه رفتن ضعیف تر (روز 21) گردید، در حالی که استفاده از سطوح 4000 تا 6000 واحد آنزیم فیتاز موجب کاهش (05/0>P) مقادیر این صفات به سطح برابر با جیره شاهد مثبت گردید. افزودن مایو-اینوزیتول موجب افزایش (05/0>P) پروتئین کل سرم و ابقاء P و کاهش (05/0>P) رطوبت بستر در 42 روزگی گردید. تغذیه از جیره کم کلسیم موجب افزایش (05/0>P) پروتئین کل سرم، قابلیت هضم ایلئومی Ca، P و CP و کاهش ALP سرم، درصد رطوبت بستر و شاخص راه رفتن در مقایسه با جیره شاهد منفی گردید (05/0>P). نتایج آزمایش دوم نشان داد که pH و حلالیت Ca در جیره شاهد منفی در خوراک قرار گرفته در شرایط هضم برون تنی در مقایسه با جیره شاهد مثبت کاهش یافت (05/0>P). حلالیت P در محتویات سنگدان و ژژنوم جوجه های گوشتی و خوراک هضم شده به روش برون تنی در جیره شاهد منفی در مقایسه با جیره شاهد مثبت کاهش یافت (05/0>P). افزودن آنزیم فیتاز به جیره شاهد منفی به طور خطی موجب افزایش مقا