تعیین وضعیت ژنتیکی موجودات زنده، اولین قدم برای برنامه ریزی اصولی اصلاح نژاد آنها میباشد. تحقیق پیش رو در سال 1393 برروی تودههای زنبورعسل کوچک ایران برای مشخص نمودن این وضعیت انجام گرفت و سعی شد که با استفاده از برخی خصوصیات ظاهری، وضعیت توده زنبورعسل کوچک در ایران مشخص شود. برای این منظور شش خصوصیت ظاهری روی 75 زنبور کارگر جمع آوری شده از 5کلنی مربوط به 5 منطقه کشور (دزفول، آبادان، بوشهر، هرمزگان، فارس) با استفاده از روش بین المللی روتنر انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری نتایج بدست آمده با استفاده از روش تجزیه به مؤلفه های اصلی (PCA)، نشان داد که توده زنبورعسل موجود در استان هرمزگان دارای یک خوشه در کلاستر رسم شده میباشد و نواحی فارس و بوشهر در یک خوشه و نواحی دزفول و آبادان (در استان خوزستان) در یک خوشه جداگانه قرار گرفتند.
