جلال رستم زاده

هدف از این آزمایش بررسی اثر افزودن سطوح بالای آنزیم فیتاز میکروبی و مایو-اینوزیتول بر pHو حلالیت مواد معدنی در جیره های غذایی قرار گرفته در معرض هضم شبیه سازی شده به روش برون تنی بود. گروههای آزمایشی شامل جیرههای آزمایشی دوره آغازین ( 11-1روزگی) از یک آزمایش در جوجههای گوشتی بود که متشکل از جیره بر پایه ذرت-کنجاله سویا با سطح کلسیم ( )Caو فسفر غیر فیتاتی ( )nPPتوصیه شده (شاهد مثبت، ،)PCجیره با سطح پایین nPPبه میزان 0/15درصد (شاهد منفی، ،)NCجیره شاهد منفی + سطوح مختلف آنزیم فیتاز میکروبی ( 5000 ،4000 ،3000 ،2000 ،1000 ،500و 6000واحد بر کیلوگرم)، جیره شاهد منفی + 0/15درصد مایو-اینوزیتول و جیره شاهد منفی با سطح Caکاهش یافته بودند. نتایج نشان داد که pHو حلالیت Caدر جیره شاهد منفی در مقایسه با جیره شاهد مثبت افزایش و بر عکس حلالیت Pکاهش یافت ( .)P>0/05افزودن آنزیم فیتاز به جیره شاهد منفی به طور خطی موجب افزایش مقادیر pHو حلالیت Caو Pگردید. استفاده از سطوح بالاتر آنزیم فیتاز میکروبی در جیره شاهد منفی موجب افزایش ( )P>0/05حلالیت روی ( )Znو آهن ( )Feدر خوراک هضم شده به روش برون تنی گردید. افزودن مایو-اینوزیتول به جیره شاهد منفی اثری بر حلالیت مواد معدنی نداشت. کاهش سطح Caدر جیره شاهد منفی موجب کاهش ()P>0/05 pHو حلالیت Caو افزایش ( )P>0/05حلالیت Pو Feدر مقایسه با جیره شاهد منفی گردید. به طور کلی میتوان نتیجه گیری نمود که هضم شبیه سازی شده قادر به پیش بینی آزادسازی مواد مغذی در پاسخ به آنزیم فیتاز افزوده شده به جیره میباشد. بر اساس نتایج به دست آمده از این آزمایش، فرض بر این است که افزایش سطح آنزیم فیتاز در جیره با سطح پایین nPPمنجر به هیدرولیز بیشتر فیتات در محیط اسیدی معده و متعاقب آن حلالیت بیشتر مواد مغذی در روده کوچک پرنده میشود