هدف این پژوهش، واکاوی ژرف نگرانۀ دلالت ها و معانی پوشش زنانه در یک فضای اجتماعی/فرهنگی خاص است. این فضای خاص شهر کرمانشاه است که تنوع قومی/مذهبی و قشربندی اجتماعی پیچیده ای دارد. این پژوهش، در بخش رویکرد نظری کوشیده است با کمک مجموعه ای از مفاهیم نظری بیان شدۀ مرتبط با این موضوع از سوی برخی جامعه شناسان (گیدنز، زیمل، گافمن)، گونه ای صورتبندی مفهومی/نظری از موضوع پوشش و بدن ارایه دهد. این مفاهیم متعلق به سنت های نظری متفاوت اند، لذا تلفیق آنها خالی از دشواری و تناقض نیست. اما درمقام مجموعه ای از سازه های نظری روشنگر می توانند بر جنبه های مختلف پدیدۀ مورد مطالعه پرتو افکنند. روش پژوهش بکار رفته، روش زمینه ای است که در آن از فن مصاحبه عمیق فردی برای گردآوری داده ها استفاده شده است. نمونۀ پژوهش بر اساس تلفیقی از دو شیوۀ نمونه گیری هدفمند و نظری انتخاب شده است. نتایج نشان می دهد که پوشش از نگاه زنان معنا و دلالت واحدی ندارد. در مجموع داده های تولیدشده در قالب 138 مفهوم، 13 مقولۀ عمده و 7 مقولۀ محوری و یک هسته مرکزی کدگذاری شده اند. مقوله های عمده عبارتند از: «پوشش رفتاری فراتر از حجاب»، «پوشش میانجی هویت یابی و تمایزبخشی»، «پوشش به مثابه مدیریت بدن و نماد بازاندیشی»، «پوشش در نقش بخشی از فرایند زیبایی شناختی بدن»، «پوشش در کشاکش الزام ها ساختاری و انتخاب های فردی» و «پوشش در نقش حفاظ امنیتی». مقولۀ نهایی تحقیق نیز پروبلماتیک شدن پوشش است که مضامین دیگر حول آن شکل گرفته اند و بیانگر دلالت های متفاوت از دیدگاه زنان هستند.
