این پژوهش کوششی است برای تأمل در زندگی روزمرۀ مدرن در ایران معاصر. میانجی این تأمل هنر سینما است: این که زندگی روزمره، در ابعاد مختلفی چون هویت ها و ارزش ها و سبک های زندگی و تجربۀ فردی، چگونه در سینمای قبل و بعد از انقلاب بازنمایی و روایت پردازی شده است. دگردیسی زندگی روزمره در سه بعد هویت ها و ارزش ها و سبک های زندگی با استناد به نظریه های جامعه شناختی کسانی همچون گیدنز، چینی و جنکینز مفهوم پردازی شده و مضمون محوری پژوهش، یعنی تعامل اخلاق قهرمانی و منطق حاکم بر زندگی روزمره، نیز با توسل به نظریۀ فدرستون و زیمل تئوریزه گشته است. این مطالعه موردی که به طور خاص دربارۀ سینمای مسعود کیمیایی است دو نمونه از فیلم های قبل و بعد از انقلاب او ( گوزن ها و اعتراض ) را انتخاب کرده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که جامعه ایران در دهه های اخیر شاهد کشاکش بین اخلاق قهرمانیِ مبتنی بر عقلانیت غایی و منطق روزمرگیِ مبتنی بر عقلانیت ابزاری بوده است. سینمای کیمیایی روایت گر نحوۀ دگردیسی هویت ها، ارزش ها، سبک های زندگی و تجربۀ فردی در متن مواجهۀ جامعه ایرانی با مدرنیته است. این سینما وارونه شدن نوع تعامل مرام و مسلک قهرمانی و منطق روزمرگی در ایران معاصر را روایت می کند؛ بدین ترتیب که در دو دهۀ قبل از انقلاب کنش های فردی قهرمان معطوف به غلبه بر روزمرگی با تمسک به باورهای استعلایی بود، اما حدود دو دهه بعد از انقلاب همراه با تغییر شکل قهرمان و پیدایش نوعی فردگرایی این بار افراد با توسل به نوعی امید اجتماعی معنا و لذت و هویت را در متن زندگی روزمره و در فضاهای تعاملی و گفتگویی جستجو می کنند.
