استخراج بذر یکی از فرآیندهای مهم در عملیات پس از برداشت بسیاری از محصولات جالیزی می باشد. محصولات جالیزی مانند هندوانه و کدوی آجیلی، محصولاتی با سطح زیر کشت نسبتاً قابل توجه در ایران هستند و در چند سال اخیر جداسازی دانه های آن ها با استفاده از ماشین جداسازی انجام می شود. یافتن روش هایی برای جداسازی بهتر دانه ها از سایر مواد و بالا بردن خلوص دانه های جداشده و نیز کاهش تلفات دانه در ماشین جداسازی از چالش های مهم در این زمینه است. بر همین اساس و با توجه به پیشرفت روزافزون تکنولوژی در بخش کشاورزی لزوم استفاده از روش های مکانیزه جهت کاهش تلفات و افزایش بازده امری مهم به شمار می رود. چنانچه ادوات مورد استفاده در کشاورزی بهره وری و کارکرد مناسب و بهینه ای نداشته باشند، دستیابی به موارد ذکر شده میسر نخواهد شد و انرژی مصرفی و به دنبال آن هزینه تولید افزایش خواهد یافت. افزایش کارآیی ماشین های استخراج بذر و جداسازی دانه نیازمند شناخت اجزای مختلف کاری این ماشین ها و بررسی عوامل مختلف در عملکرد آن ها و نیز لحاظ نمودن شرایط غالب منطقه و محدودیت ها می باشد. این شناخت، می تواند منجر به تغییرات در تکنولوژی وارداتی شده و یک تکنولوژی ویژه بومی با حداقل افت و حداکثر کارآیی را ایجاد نماید.
