مطالعه حاضر در راستای بررسی رابطه دلبستگی شغلی با بهرهوری سازمان با نقش تعدیلگری جو سازمانی (مورد مطالعه معلمان ابتدایی شهر مریوان) انجام شده است روش این تحقیق همبستگی با استفاده از روشهای مدلیابی علّی بود. جامعه آماری تمامی معلمان مقطع ابتدایی (دوره اول و دوم) شهر مریوان بودند، که تعداد آنها با توجه به آمار کارشناسان ادارهی آموزش و پرورش برابر با 585 نفر (280مرد و 305 زن) بود. جهت به دست آوردن حجم نمونه از فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده استفاده شد که بر این مبنا تعداد 232 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، ابزار گردآوری دادههای تحقیق پرسشنامههای دلبستگی شغلی کانونگو(1982)، جو سازمانی هوپاین و کرافت(2000)، بهرهوری سازمانی هرسی و گلد اسمیت (1980) بودند تحلیل دادهها نشان داد که دلبستگی شغلی بر بهرهوری سازمان در بین معلمان ابتدایی شهر مریوان تاثیر مستقیم دارد میزان تاثیرگذاری آن برابر 30/0 میباشد. دلبستگی شغلی بر جو سازمانی در بین معلمان ابتدایی شهر مریوان تاثیر مستقیم دارد. میزان تاثیرگذاری آن برابر 21/0 میباشد. دلبستگی شغلی در پیشبینی بهرهوری سازمان از طریق نقش تعدیلگری جو سازمانی تاثیر غیر مستقیم دارد. ضریب تعین مدل با متغیر مستقل دلبستگی شغلی و بهره وری سازمانی برابر 109/0 میباشد. با ورود متغیر تعدیلگر ضریب تعیین به 321/0 افزایش مییابد.