کنترل و مدیریت موجودی موثر و کارامد با کاهش قابل ملاحظه هزینه ها نقشی اساسی در بازار رقابتی امروز دارد و به جریان موثر کالاها و خدمات در اقتصاد کمک می کند. در خلال دهه های گذشته، روش های متعددی برای مدل سازی مسائل کنترل موجودی مطرح شده اند. در مدل های اولیه یک فرض ضمنی این بود که کالاهای ذخیره شده در موجودی عمر نامحدود و کارایی غیرمتغیر دارند. در واقعیت این فرض برای دسته بسیار بزرگی از موجودی ها مناسب نیست. این دسته شامل موجودی-های در معرض زوال، منسوخ شدن یا فسادپذیری است که در دوره های بعد وارد مدل های ریاضی مسائل کنترل موجودی شدند. در این پژوهش سیاستهای کنترل موجودی برای یک کالای فسادپذیر بررسی می شود. ماهیت کالا از نوع فسادپذیر غیرآنی است که این بدان معنی است که فساد در بازه اول عمر محصول وجود ندارد و در بازه بعد آغاز می شود. به علاوه در مساله مورد بررسی تقاضا داری توزیع احتمالی است و باتوجه به اینکه مسئله تک دوره ای است، لذا خرده فروش با در نظر گرفتن شرایط بیان شده، باید در ابتدای دوره تصمیم بگیرد که به چه مقدار سفارش دهد. خرده فروش می تواند با سرمایه گذاری در تکنولوژی نگهداری از محصول (به صورت اجاره تجهیزات)، میزان محصولات فاسدشده را کاسته و سود خود را بیافزاید. خرده فروش می تواند با آغاز فساد محصول در ابتدای بازه دوم عمر محصول با کاهش قیمت فروش محصول، سبب افزایش تقاضا و سود خود شود. هدف مساله یافتن بهترین ترکیب مقدار سفارش دهی، قیمت فروش و مقدار سرمایه-گذاری در تکنولوژی نگهداری از محصول برای ماکسیمم کردن سود کل است. مساله به صورت ریاضی مدل سازی شده و برای آن رویکرد حل ارائه شده است. در پایان با ارائه یک مثال عددی مساله اعتبارسنجی شده و تحلیل حساسیت و بررسی نتایج انجام گرفته است. نتایج نشان می دهد حساسیت مقدار سود کل نسبت به تغییرات طول بازه بدون فساد عمر محصول، امید ریاضی بخش تصادفی تابع تقاضا و هزینه نگهداری محصول در واحد زمان، بیش از سایر پارامترها است.
