با توجه به افزایش اهمیت پایداری زیست‌محیطی و چالش‌های ناشی از توسعه اقتصادی، طراحی زنجیره‌های تأمین سبز به یکی از الزامات اساسی در مدیریت صنعتی و لجستیک تبدیل شده است. در این پژوهش، مدلی جامع برای طراحی زنجیره تأمین سبز ارائه شده است که شامل سه مرحله است. در مرحله نخست، تأمین‌کنندگان سبز با استفاده از معیارهای زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی شناسایی و انتخاب می‌شوند. مرحله دوم به تعیین مکان بهینه انبار مرکزی با استفاده از رویکرد تصمیم‌گیری چندمعیاره فازی اختصاص دارد. در مرحله سوم، مدلی جامع برای مسیریابی-موجودی در زنجیره تأمین سبز در شرایط عدم قطعیت و با در نظر گرفتن رضایت مشتری ارائه شده است. مدل پیشنهادی سه هدف اصلی را دنبال می‌کند: کاهش هزینه‌های زنجیره تأمین، بهبود رضایت مشتری از طریق تأمین به‌موقع نیازها، و کاهش اثرات زیست‌محیطی ناشی از حمل‌ونقل و انبارداری ، سه هدف اصلی مدل پیشنهادی است. برای مدل‌سازی عدم قطعیت تقاضا، از رویکرد تحلیل سناریویی استفاده شده و مسئله با روش اپسیلون محدودیت در نرم‌افزار گمز حل گردیده است. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی به‌طور مؤثری قادر است هزینه‌های کل زنجیره تأمین را کاهش دهد، سطح خدمات‌دهی به مشتریان را ارتقا بخشد و آثار زیست‌محیطی را به حداقل برساند. تحلیل حساسیت نسبت به تغییرات تقاضا نشان داد که افزایش تقاضا باعث افزایش هزینه‌ها، کمبود موجودی و آلایندگی می‌شود، در حالی که کاهش تقاضا اثرات معکوسی دارد. همچنین، تحلیل جبهه پارتو روابط متضاد میان اهداف مدل را آشکار ساخت و بر اهمیت ایجاد توازن میان این اهداف برای مدیریت بهینه زنجیره تأمین تأکید کرد. این پژوهش با ارائه مدلی کاربردی و نوآورانه، ابزارهای مفیدی را برای تصمیم‌گیری در زمینه طراحی زنجیره تأمین سبز فراهم کرده و افق‌های جدیدی را برای تحقیقات آینده در این حوزه گشوده است.
