بیماری پوسیدگی سفید ریشه سیر با عامل Sclerotium cepivorum یکی از بیماری های مهم سیر در استان همدان است. در این تحقیق، بعد از جداسازی بیمارگر از گیاهان آلوده، با آزمون اثبات بیماری زایی مناسب ترین جدایه برای مطالعات آزمایشگاهی و گلخانه ای انتخاب گردید. تعداد 175 جدایه باکتری از خاک و منطقه ریزوسفر گیاه سیر در مزارع شهرستان همدان جداسازی و خالص سازی شدند. توانایی جدایه ها در مقابل بیمارگر بر اساس تشکیل هاله بازدارندگی در آزمون چهار نقطه ای و کشت متقابل مورد ارزیابی قرار گرفت. ده جدایه که هاله بازدارندگی بیشتری ایجاد کردند به عنوان جدایه برتر برای مطالعات بیشتر انتخاب شدند. مطالعات روی جدایه های انتخاب شده نشان داد که همه آنها متعلق به جنس باسیلوس هستند. مکانیسم تاثیر جدایه های باکتری از نظر تولید پروتئاز، ترکیبات فرار ضد قارچی، ترکیبات خارج سلولی و سیانید هیدروژن روی رشد بیمارگر در شرایط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. تمامی جدایه ها ، ترکیبات فرار و ترکیبات خارج سلولی تولید و باعث کاهش رشد بیمارگر با تاثیر متفاوت شدند. جدایه های B9، B21 و B12 تولید پروتئاز کردند، اما هیچ کدام از جدایه ها تولید سیانید هیدروژن نکردند. تاثیر جدایه ها روی بیمارگر در شرایط گلخانه با دو روش آغشته سازی خاک و آغشته سازی سیرچه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج گلخانه ای نشان داد که تمام جدایه ها موجب کاهش بیماری شدند. جدایه های B12, B21, B3, B20و B93 در مقایسه با شاهد در هر دو روش بیشتر از بقیه ( بیش از 73 درصد) به طور معنا داری باعث کاهش بیماری شدند. جدایه های B3 و B21 بیشترین تاثیر روی کاهش بیماری داشتند (83.3-73 درصد). همچنین تاثیر جدایه های باکتری روی فاکتورهای رشدی گیاه سیر متفاوت و بین آنها در سطح یک درصد (P ≤ 0.01) تفاوت معنی داری وجود داشت.
